İkindin gördüm.

Bir efsane süzülmekteydi yavaş, yavaş ıhılayarak!

Kaldırımların üzerinden.

Arkasında Rüzgârlarla kavgalı yaşlı bir çınar,

Ve bir de!

Sessizliğe hapsolmuş yürek,

Korkarak gitti dağların gümbürtüsünden.

Oy anam oy!

Güz yorgunum, yol yorgunum oy...

Hayat kesiği çizgiler

Titrek yaprakların ellerinde meydan okuyordu yıllara

Çatlak, çatlak.

Ne yapsın, çünkü o biçare,

Neden çıktıysa o, bu gün yollara!

Kaldırım taşlarıyla paylaşıyordu içini kemiren dertlerini..

Oy anam, oy!

Kaldırım taşlarını sayar bir, iki diye,

Dost tutmuş taşları bir kere..

Hafiften bir yel esti!

Mırıldandı ağaçlardaki yapraklar.

Baktım!

Dostuna el sallar!

Yapış der yapış dallarımdan düşeceksin bak, taşlara.

Ve tutundu o, titreyerek.

Mahcup, mahcup bakan selam veren ağaçlar ağladı

Sımsıkı sarılan kollara!

Ve acıdı rüzgarlar..

Oy anam, oy!

Nasıl da titredi korkudan bacaklar..

A.Yüksel Şanlı er

02 Eylül 2012