Online Üye
Online Ziyaretçi
Tüm umutlarımı boş eden kadın
Yeşil gözlerinden sevda dermiştim
Gönül yaylasını kış eden kadın
Belki bir aptaldım belki kafasız
Geç anladım sevda yokmuş cefasız
Yaşanacak çok şey vardı vefasız
Hayalleri dahi düş eden kadın
Aşkın ile şair etsen de beni
Şiir yazmak için sevmedim seni
Yanıyorum zalım vicdanın hani
Yaktıkça gönlünü hoş eden kadın
Yaşantım cehennem olsada şayet
Bin defa canımla öderim diyet
Asla yaratana etmem şikâyet
Her gün gözlerimi yaş eden kadın
Hazaniyem sensin aklım odağım
Dudağından alev aldı o dağım
Yar göğsünde ölmek idi adağım
Sinesini kor/a/taş eden kadın