( Kin )


Bir lerze alýr beni onu görünce
Sürûd olur kebûterlerin neþideleri
Bahçevaný olurum umutlarýmýn
Öyle ki hadîkalar da dolanýrým,
Akýl baþta durur mu hiç!
Bir mürgân uçuþur baþýmýn üstünde
Onu görürüm hülyalarda
Bir Efgân yükselir maziden
Þöyle mâi göklere doðru eser avazý.
Bir yandan þüküfeler açar
Bir yandan güneþ batar,
Gölgesi peþimde yürürüm...

Þimdi'de; Zýlal penceresinden bakar
Her ýþýkta bir bir siluet belirir
Vufurca nefret kaplar etrafýmý
Leyal'de dahi kaybolmaz ki
Kamerden þevk alýr
Sanki! seher-i kevkep
Öyle ki yine onu görürüm
Cehren bir söz düþer dilime
Çehresi önümde tü/kürürüm . . .


Fatih EFE













HAVZ-I HAYAL; HAYAL HAVUZU
SÜRUD; ÞARKI
KEBUTER; KUÞLAR
NEÞÝDE; SESLÝ ÞÝÝR
HADÝKA; MEYVA BAHÇESÝ
EFGAN; BAÐIRMA, ÝNLEME
MAÝ; MAVÝ
ÞÜKÜFE; ÇÝÇEK
ZILAL; GÖLGE
VUFUR; BOL, ÇOK'LUK
LEYAL; GECE
SEHER-Ý KEVKEP; SEHER YILDIZI
CEHREN; AÇIKTAN, ALENEN