Online Üye
Online Ziyaretçi
Yollar ve ben...
Sürüklüyor yine
peşinden beni bilinmezliğe doğru.
Ardımda bıraktıklarımın
hasretiyle...
Herkesten uzağa çok
uzağa sürüklüyor.
Yollar…
Karanlığın kapılarını
ardına değin açan yollar.
Geçmişin anıları, iç
kemiren hasretleri ve özlemlerini bulduğum yollar.
Dönüşü olup olmadığını
bilmediğim yollar.
Söyleyecek çok şey
varken…
Gözünün içine bakarak
anlatıyorum içimdeki seni.
Anlamanı beklemeden
anlatıyorum.
Diller değil konuşan,
gözler.
Gerçek olan ise yollar.
Ve vakit geldi.
Susarak gözlerimin
anlattığını anlamanı beklemeden gidiyorum.
Sarılmadan, kokunu içime
çekmeden ve öpmeden ardıma bırakıyorum seni.
Dönüşü olup olmayan bir
bilinmezlik kapısını aralıyorum.
Bir elveda türküsünü
mırıldayarak…
Yollar ve ben, yine baş
başa
Yine bilinmez
kapılarla yollar.
Ve kendimde sakladığım
sen.
ATEŞ