SAVAŞ VE İNSAN
Her
savaşın sonrasında hüzünkaplar alanı
Bilinmez ki bu vahşetin,
kimdir mutlu olanı
Birçok yaşam göçüp
gider, perişandır kalanı
Kaybedilen değerlerin
asla yeri dolamaz
Savaşların hiçbir zaman
kazananı olamaz
Özgürlüğün kaleleri,
kuşatılıp yıkılır
Bütün ücra köşelere
işgalciler sokulur
Kazananlar her bir şeyi
almadan zor çekilir
Kaybedilen değerlerin
asla yeri dolamaz
Savaşların hiçbir zaman kazananı
olamaz
Kan gölleri oluverir
tanıdık bir manzara
Enkazlardan çıkar belki
üç beş canlı kazara
Yaşamını yitirenler
sığmaz tek tek mezara
Kaybedilen değerlerin
asla yeri dolamaz
Savaşların hiçbir zaman
kazananı olamaz
Bir füzeyle parçalanıp
savrulan mı ararsın
Bir bombanın ateşiyle
kavrulan mı ararsın
Alnının tam ortasından
vurulan mı ararsın
Kaybedilen değerlerin
asla yeri dolamaz
Savaşların hiçbir zaman
kazananı olamaz
Her tarafı kaplamıştır
kopmuş kollar bacaklar
Kurtulanlar, düşenleri,
şefkat ile kucaklar
Gün görmeden sönüp gider
nice nice ocaklar
Kaybedilen değerlerin
asla yeri dolamaz
Savaşların hiçbir zaman
kazananı olamaz
Birkaç çocuk titreşirler
birbirine sarılan
Biri ağlar yanlarında, umutları
kırılan
Bir sonuçtur bu görüntü
her savaşta varılan
Kaybedilen değerlerin
asla yeri dolamaz
Savaşların hiçbir zaman
kazananı olamaz
Saldıran da savunan da
zarar görür savaşta
İnsan olma özelliği
yitirilir en başta
Kurşun sıra gözetmez ki,
ne cinsiyet ne yaşta
Kaybedilen değerlerin
asla yeri dolamaz
Savaşların hiçbir zaman
kazananı olamaz