*************Sönmüş umut güneşi kurulmuyor mâide

*************Bütün hayâtlar poyraz nazlı nihân kalmamış

*************Şimdi nevroz popüler solmuş güzelim dîde

*************Mecnûn olsan çöllerde gerçek cânân kalmamış

Kuru öksürüklerle bozdu seherde şafağına âşık olan şimşeğin cakasını

İnce bir iyilik yeli esti

Ferâhlattı zamanı

Bir elinde yaralanan ümit bebeğini taşıyordu yüzü isli çocuk

Bir elinde sürekli ağlayan âsumanı

Çiçek gözlerinin önündeyse geleceğinin enkâzı

Cansız bedenleriyle selâmlıyordu anne ve babası

Patronlar gece boyunca bomba yağdırmıştı mekâna

Petrol kuyuları açmak için eşmişlerdi toprağı- uçaklar yardımıyla-

Gelmişken demokrasi bırakmamak olur muydu hiç

Sonra ne derlerdi arkalarından

Misâfirliğe eli boş gidilmezdi

Çocuk bu manzara karşısında delirdi

Onu da diri diri attılar toplu mezârlardan birine

Bittiniz zâlimler

İyilik bulaştı onun çiçek gözlerine bakan askerin yüreğine

Bundan sonra dünyâ dar nefrete ve kîne…

Dursun Tiftik