Taa eskiden kurmuşlar ünsiyeti.
İşte size semaverle demliğin düeti:

Semaver sessiz sessiz,
İçten içe inler.
Demlik sükûn dağında,
Hüzün içinde dinler.
Hüzünden inci dizer,
Binbir güzellik demler...

Demlik kâm alır gamdan.
Ateş anlar meramdan.
Masada yanar şamdan.
Semaver ilk akşamdan,
Gece yarıyı özler.

Gece ay vurur suya,
Demlik düşer kuşkuya.
Gönlündeki boşluğa,
Hoşluk resmini çizer.

Su bunlardan mest olur,
Semaverle dost olur.
Mekan güzellik solur.

Demlik demlerken suyu,
Göz unutur uykuyu.
Semaverle demliğin,
Çaydır ezeli huyu.
Ankara,14.12.2008 İ.K

( Semaverle Demliğin Düeti başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 13.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu