AKÇAKENT

Bahçesinde gonca güller açýlmýþ.
Çiçeklenmiþ, kokar dalýn Akçakent!
Etrafýna lale sümbül saçýlmýþ.

Yeþile karýþmýþ alýn Akçakent!

Kýrþehir ilindir mermerden taþý...
Çeker yiðitlerin her yerde baþý.
Ekmeði lezzetli tatlýdýr aþý.
Dökülür petekten balýn Akçakent!

Çerkez köyü diye söylenir þanýn.
Damarýnda atar asil Türk kanýn.
Mahsenli köyünde þýh Alim canýn.
Bozkýr diye çalar telin Akçakent!

Bahçesi meyveli daðlar meþesi,
Ötüþür kuþlarý boldur neþesi.
Sevenlere açýk gönül köþesi...
Gel gel eder bize elin Akçakent!

Çiçekhane türben muþtunu takar.
Al yeþil giyinmiþ kýzlar can yakar.
Kaynak pýnarlarýn buz gibi akar.
Çaðlar derelerden selin Akçakent!

Yaðmur dede gelmiþ geçmiþ buradan.
Unutulmaz yýllar geçse aradan.
Ne güzel yaratmýþ seni yaradan.
Çiðdemli yamacýn belin Akçakent!

Her yerde dik durur yoktur minneti.
Ýlminde ibadet farzý sünneti.
Yalan dünyamýzýn yeþil cenneti.
Aþýklar diyarý ilin Akçakent !

Ramazan’ým derki serindir yazýn.
Öter göllerinde ördeðin kazýn.
Yaslanýp daðlara çalýnca sazýn.
Bozlak söyler senin dilin Akçakent!

Temmuz 2005