Online Üye
Online Ziyaretçi
Dillenmemiş//
Korkakları sahiplenen
Karanlıkları kov yanından
Koşup
Devrik bir cümlenin peşinden
İçinden geçir beni
Belki
O zaman
Bir şarkı düşer dudaklarına
Ebem kuşağı renginde
Hiç dillenmemiş
Yine de
Bakamazsan yüzüme
Dönüp duvarların aynasına
Kendine bakar gibi
Yeniden
Çiz beni
Başka bir iklimin yakasına
Azda olsa
Martı kanadı
Değdir
Yalın ayak koşan kayıp çocukluğuma
Sonra
Uzanıp
Kimsenin bilmediği yerlerime
Biraz da mavi sür
Asiye bakan gözlerime
Ve
Sevme karanlıkları/
Korkaklar karanlığı sever
Taylan KOÇ