SUBATAN
(Köyüme)
Bir zamanlar efsaneydin yörende
Ahın gitmiş vahın kalmış Subatan
Şimdi hüzün yaratırsın görende
Ahın gitmiş vahın kalmış Subatan
Subatan’ken önceleri unvanın
Çöle dönmüş meran tarlan her yanın
Kalmadı mı seni seven insanın
Ahın gitmiş vahın kalmış Subatan
Çok eskiden yemyeşilmiş meralar
Şimdi halin yürekleri yaralar
İnsanların birbirini karalar
Ahın gitmiş vahın kalmış Subatan
Terk edilmiş viraneler yıkılmış
Gür dikenler köy içine sokulmuş
Çöküşüne bir kenardan bakılmış
Ahın gitmiş vahın kalmış Subatan
Koca köyde bir damla su kalmamış
Bu gidişe bir dur diyen olmamış
İnsanların kıymetini bilmemiş
Ahın gitmiş vahın kalmış Subatan
Yılmaz bunun bir çaresi var mıdır
Bu kaderi değiştirmek zor mudur
Felaketi görmeyenler kör müdür
Ahın gitmiş vahın kalmış Subatan