DELİNİN TUTKUSU
Uyanmak üzereyim, başım zonkluyor.
RENK RENK hayaletler görüyorum yollara yatmış.
Atlayarak geçiyorum üzerlerinden.
Aklıma kötü düşünceler geliyor.
Seviniyorum kendi kendime , demek bende
düşünebiliyorum diye...
ÖLMEK ve bir daha hatırlanmamak istiyorum öldüğüm zaman.
Bir taş alıp, fırlatmalıyım camlara.
Çıkmalı karşıma evlerde oturanlar.
DELİRMİŞ!....
Dokunmayın ! Demeliler, tehlikelidir!....
Bende gülebiliyorum, sevinebiliyorum.
Bazende , hıçkırıklara boğuluyorum ağlarken.
Ama böyle gözyaşlarıma aldıran yok,
deli ya ağlamaya hakkı da yok!
Siz,
Ne duygusuzsunuz böyle ?
HİÇ DÜŞÜNMEDEN birini aldatıp,
bir yenisini seçebiliyorsunuz insafsızca.
Sorumluluk duygusunu bilmiyorsunuz hiç!
Deliye güleeer, ölüye ağlarsınız.
Siz ne kibarsınız böyle, hiç kız beğenmezsiniz?
Sarışına bir kulp, esmere bir çelme takarsınız.
Ararsınız gönlünüzün istediği beyazı ama bulamazsınız!...
BEYAZ yoook!...Beyaz benim sevgilimdi gitti, gittiii çooook , uzaklara!....
BULAMAZSIN , BOŞUNA ARAMA !...
Ben , onun yüzünden sokaklara düştüm,
Bilirmisin sen sokakların ne kadar yalancı olduklarını?
BİLİRMİSİN?
onların insanları nasıl bir çıkmaza soktuklarını?
Silip atmak istiyorum kafamdan seni,
ben senin yüzünden delir medim mi?
Takip etme duygularımı, delirttin beni, daha ne istiyorsun?
Nefret ediyorum artık senden de, gölgenden de!.
Anılarımı yitirdim evrende, bulamıyorum.
Sevgi aradım, saadet aradım gönlümce.
Kaldırım taşlarında düşürmüşüm, buldum onları.
Geri aldım kaybettiklerimi tekrar kendimce......
AMA......
Bir türlü kendime gelemiyorum!
Ben , korkunç bir şekilde ölmeliyim.
Hatırladıkları zaman nefret etmeliler benden.
Bir daha hatırlamak istememeliler ondan sonra....
Belkide , beni gerçek deli sandılar ?
Yollarda oynayan çocukları almalıyım kucağıma
Sırtıma bindirmeliyim, zıplatmalıyım.
Bir an ,mutlu olmalılar, gülmeliler, oynamalılar.
FAKAAAT!...
Anneleri görmeli feryat etmeli.
Bende, onları bir kenara bırakıp,
kaçmalıyım yeniden.
Bir istasyona gelmeliyim,
TREN GELMİŞ OLMALI.
Atmamalıyım kendimi altına, acele etmemeliyim!
AMAAAA.....
Dur bakalım!Aklıma bir şey geldi.
BEN, çektiğim kadar çektirdimmi beni
delirtenlere?
Acıları astımmı boyunlarına?
Dönmeliyim geriye,
Beni bu hale getirenlere NİSPETLE.
Daha çoook uzun yıllar yaşamalıyım,
Eveeet yaşamalıyım!.....
Ve , tekrar sataşmağa başlamalıyım,
ötelere berilere.
BENİ BU HALE GETİRENLERE
NİSPETLE!.....
SUZAN ÇELİK. EMKL ÖĞRT. BU ŞİİR, İLK ŞİİR YAZMAĞA BAŞLADIĞIM 1965 YILI'NDA YAZILMIŞTIR.......
PİRİNCİN İÇİNDEKİ SİYAH TAŞLARDAN KORKMA BEYAZ OLANLARDAN KORK!........