CEMİLE YENGE
Altın gibi zarif yüreğin vardı,
Hastalık o narin bedenin sardı,
Bütün sevdiklerin gelip sorardı,
Nur içinde yat sen Cemile yenge.
Yöremizin şirin narin gelini,
Gümüş kemer sarmış idi belini,
İpeğe benzettim zülfün telini,
Nur içinde yat gül Cemile yenge.
Çok sevdiğin İsak’ına kavuştun,
Cefakardın tüm güçlüğe alıştın,
Nine oldun yaşlılara karıştın,
Nur içinde yat sen Cemile yenge.
.
Soğuk sıcak demez çok çalışırdın,
Küsülü durmazdın tez barışırdın,
Bilgin becerinle hep yarışırdın,
Nur içinde yat gül Cemile yenge.
Hem dosta gülerdin hem de düşmana,
Fakir fukaraya olmuştun ana,
Yollar uzak gelemedim ben sana,
Nur içinde yat sen Cemile yenge.
Her bir parmağında bin hüner vardı,
Küçücük yavrular hep öksüz kaldı,
Zalim felek seni çok erken aldı,
Nur içinde yat sen Cemile yenge.
Hayalin dolaşır gözüm önünde,
Küçücüktüm daha senin düğünde,
Siyah peşdamalin vardı önünde,
Nur içinde yat gül Cemile yenge.
Evde gelin değil sanki aslandın,
Karlı dağa kardeş oldun yaslandın,
Yaylalarda yağmurlarda ıslandın,
Nur içinde yat sen Cemile yenge.
Ahmet Acar seni yazmak ne zordur
Ölümün içimde ateşten kordur,
Hayır sever güzel evladın vardır,
Nur içinde yat gül Cemile yenge.
27.09.2012 – AHMET ACAR / SİVAS