Sen giderken söz tükendi
Şehirler suskun kaldı
Kararttı ışıklar kendini
Adı yoktu bu yalnızlığın
Suçsuzluğum bir bir ihbar edildi

Sen giderken üşümüştü kırlangıçlar
Yollar yaralıydı ve yolcusuz
Bütün fallar sahte
Virane öykülerde yoksul bir kadındım
Öyle isimsiz işte

Çiçeklere su vermeyi unutma
Yeni bir hayat düşle bensiz
Sesini dinle rüzgarların
Nefesimi teninde anımsa
Kendini yazgıla tüm rüyalarıma

Kar düşmeyen kışlar gibiysem şimdi
Sokaklara vurdum sessizliğimi
Çünkü yangınlar vardı yüreğimde
Sımsıcaktı ellerin ellerimde
Yoksa yalan mıydı söylesene

Sen giderken
Götürseydin ya beni de !


Buharkent  2012



( Giderken başlıklı yazı Gülbahar tarafından 6.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu