.
Avucum kanadı, dizimi ovdum, 
Bedenim, ruhumla vurgunum anne.
Anka kuşu gibi, külümden doğdum,
Düşersem kalkamam yorgunum anne.

Bu ömür kaç nefes, dünya kaç durak,
Yaşam -ölüm neden böyle çok ırak,
Huzur bulamadım, her şeyi bırak,
Figansız geçmedi bir günüm anne.

Kavak yeli eser sanma başımda,
Hâlâ görüyorum sık sık düşümde,
Seni benden almış küçük yaşımda,
Yazgımla doğuştan dargınım anne.

Bela her nerdeysem aradı buldu,
Gönlümde çiçekler baharda soldu,
Ömür sayfam bir bir hezimet doldu,
Estim-yağdım şimdi durgunum anne.

Dediğim dediğe adalet denmiş
Şeref sahipleri zulüm edenmiş,
Yaşanacak demler, çok öncedenmiş
Bu ÇAĞDA zoraki sürgünüm anne...
 

Özcan İşler

.

( Sürgünüm Anne başlıklı yazı Özcan İşler tarafından 7.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu