Ezan okunurken sabaha karşı
Bir gariplik vardı tan ağlıyordu
Davudi bir sesle gam tuttu arşı
Alçaklıga şeref şan ağlıyordu
Maviyeden gelen olur mu asil
Evladı resüle kin kusan nesil
Böyle bir nesilden şer oldu hâsıl
Muharrem onuncu gün ağlıyordu
Kerbelada mahşer yeri kurulmuş
Kundağa sarılı okla vurulmuş
Gözyaşıyla al asgara sarılmış
Kucakta can veren can ağlıyordu
Yezit denen lanet nasıl bir insan
Bu vahşeti nasıl anlatır lisan
Cennette Muhammed, Ali ve Hasan
Çaresiz Fatıma kan ağlıyordu
Zeynelin başında Zeynep beklerken
Kardeşini öpüp sevip koklarken
Cennet kapıları açmış beklerden
Melekler de an be an ağlıyordu
Hazanım Allahtan denildi yazı
Hangi can dayanır bu nasıl sızı
Bağlanmış giderken oğlu ve kızı
Ardına baktıkça yan ağlıyordu