Uyanıkken demi devran
sürülmez
Gözlerini yum da İç bir
efendi
Her bahçeye dalıp her gül
derilmez
Gülü gülistandan seç ver
efendi
Gafil olan her ne yapsa
övünür
Zekâtını hayır sanar
sevinir
Cennet huri diye diye
avunur
Kâmilse ederim Kaç der
efendi
Bir sebebe bağlı sevinç
çilemde
Beni bağlar hayır sevap
hilemde
Nefis varsa şayet seyri
âlemde
Her beni Âdem de suç var
efendi
Zerreden nutfeysek
nutfeden âdem
Rabbim kulum deyip
saymışsa adam
Seferinde ehil degilsen
madem
Yol tarif eder mi hiç kör
efendi
Yanmadan alınmaz aşkın
tapusu
Gönül imiş gerçek Kâbe
kapısı
Bir nefeslik can değil mi
hepisi
Dahi tuzak olsa aç gir
efendi
Hazan, insan imiş en büyük
ayet
Sevdanın sırrına erdik
nihayet
Aşıkın halini sorarsan
şayet
Mayın tarlasına geç gör efendi