Mum Işığında Aşk
Görmelisiniz köyümün kır çiçeklerini,
Papatyaları,çiğdemleri,kelebekleri.
Köy çeşmesinin suları taşar gider.
Kızlar mektup yazar,asker yolu bekler.
Ayşe Metini,Şükran Cemili özler.
Bazen çalar sazlar,kesilir sözler.
Bir mum ışığında söner tüm hasretler.
İki aşık kendi gölgelerini seyreder.
Kalplerinin en derin yerindeki soğuk,
Mum ışığında aşk olur, erir biter.
Görmelisiniz köyümün yollarını,
Yar boynuma dolar beyaz kollarını.
Unutamam mum ışığının hareli oklarını,
Ot ve saman kokusunu,yerin tozunu.
Yar elemiş ununu fırına gider,
Aklım uçar,tepemden çıkar döner.
Yarimin gölgesi mum ışığında cama düşer,
Akşam ! Gün kavuşur, lambalar yanar, söner.
Titreyen mum ışığında her gece yar beni bekler.
Onun gölgesi bana, benim ki yere düşer.
Ne onu nede gölgesini bırakmam yere,
Şu mum ışığındaki yaşadığım aşk sığmaz kefene,
Yaşadığımız günler yüz yıllara yete
Şu küçücük mum ışığında aşkımız erdi hidayete
ONUR TUTAN
(
Mum Işığında Aşk başlıklı yazı
onur-tutan tarafından
8/17/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
