Ne Soğuksun Ey Ölüm
ne kadar soğuktu yüzün...
en derin uykuları bile paramparça edendin sen...
en sıcak yürekleri buza çeviren,
yakan yürekleri,ebedii sönmeyen ateşle.
yine düşürdün ateşini bir ananın yüreğine...
düşürdün yine o ateşi bir babanın yüreğine...
o evde cehennem ateşi yanıyor şimdi,
o evde gözler kan akıtıyor.
bir minik yürek yatıyor yerde
üşümüş,üşümüş küçücük bedeni
elleri buz gibi olmuş.
tutsa yine anası ellerini,
öpse alnından sıcak bir buseyle
sarsa ateş düşen bağrına o küçük yavruyu
ısınır mı dersiniz?
ısınır mı o minik beden?
ne soğuk şeysin ey ölüm!
bir tarafı yakarken,
diğer tarafı donduransın.
ne tuhafsın ey ölüm!
söylesene;
nasıl dayanıyor sana bu yürekler?
sen mi büyüksün bizden?
yoksa büyük mü yüreğimizdeki iman senden?
nasıl bir yalnızlıktır yaşattığın,
nasıl bir uzaklık?
nasıl bir acı bırakırsın ki yüreklere,
tarifi imkansız.
ulaşmak ne mümkün alıp gittiklerine.
ne soğuk şeysin ey ölüm!
bak,yine buz kesti elim ayağım.
kim öpsün şimdi elimden?
kim öpsün alnımdan, yüreğimden
ki,ısınsın yine bedenim.
alıp gittin ya sen de benden,
alıp gittin ya aylar önce.
ne soğuksun ey ölüm
ne soğuk yüzün var...
üşütürsün,üşütürsün...
Hacer Bucuk
(
Ne Soğuksun Ey Ölüm başlıklı yazı
Haceriko tarafından
3.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
