Bir Yitik Yaşam
Kader değildi yaşadıklarımız
bence
Kendi kaderimizi kendimiz çizdik ellerimizle
Sonu hüsran değildi
kurduğumuz hayallerin
Çiçek açıyordu baktığımız her yerde
Güneş bir başka
doğuyordu gözlerimizde
Aşka uzanmıştı ellerimiz hüzne değildi
Bir sen
vardın sevgili birde sen
Koşuşuyorduk sevda bahçelerinde
Artık ne sen
varsın nede ben
Nede leyla mecnun misali aşkımız
Seni düşünmek var şimdi
hüzünlü gecelerde
Dudağımda ikimizin dediğimiz şarkımız
Oysa hayatımın
vazgeçilmeziydin sen
Sen vardın el açıpta yalvardığım dualarımda
Acılaramı
hazin bitişleremi avuç açmış ellerim
Yazık dünde mi kaldı şimdi senli
düşlerim
Ne zamanki sonbahar yağmurları yağsa aklıma hep sen
gelirsin
Ne çok severdin el ele yağmurda yürümeyi
Ve birde eminönünde
ekmek arası balık yemeği
Gözlerin marmaraya eş değerdi o deniz
gözlerin
Kıskandırırdı sanki tabiatı buğday sarısı saçların
Ve o pamauksu
ellerin
Ahh ahh bu sensizliğin iç çekişleri sen duymuyorsun
Boşa giden
bu ömür benim benimdir bu yitik yaşam
Kar yağdı saçlarıma çığ düştü düşlerime
gelipte bir görsen
Artık sobamda geçti üşüyorum
Isıtmıyor üstüme örttüğüm
battaniyem
Titrek bir mum ışığı eşliğinde yazıyorum bu şiiri
sana
Işıklarım sönmüş zifiri karanlık şimdi heryer
Ve paketimde kalmış son
birdal sigaram
Kanar gecelerim sabahlar olmaz çok uzak
Cellat
kırmızısı gözlerim yaş değil hep kan damlar
Gönülde mevsim hazan açmazmı
çiçeklerim
Açmazmı papatyalar açmazmı laleler yada güller
Bir bozkır
ayazında üşüyor hayallerim
Sessiz bir vedayamı avuç açmış
ellerim
Kanatıyor yokluğun paramparça olmuş kalbim bir görsen
Bir
çocuk misaliyim daha büyümemişti hayallerim
Doymamıştım sevmelere seni
ben
Görüyorum ki gökyüzüm karanlık sel sağnak yağmurlarım
Eser deli
rüzgarlar kasırgalar kopar yüreğimde
Sonu gelmezmi hiç kederin dinmezmi
yağışlarım
Artık titriyor sana yazan ellerim kalemim yaazmaz
Dilimde
söz kalmadı gönül artık sevmelere kanmaz
Vuslata erecekmi hayallerim benimde
sabahlarım olacak mı
Yada ötüşecekmi gönül bahçemde kuşlarım çiçeklerim
açacakmı
Bakıyorum gökkubbem mavi değilmi mavi değilmi denizlerim
Yoksa
yoksa yönünü kaybetmiş meçhule giden bu yol benim mi
Yoksa son
nefesimdemiyim
Ne varsa seninle gitti herşey kurduğum hayaller ve
düşler
Sana aitti sevmelerim sana aitti gülüşler
Yerimde yeller esiyor
artık o eski ben değilim
Ben değilim bu resimdeki gördüğün hep hazinmi
gidişler
Demek ki bitti herşey herşey buraya kadarmış meğer
Bir uzun
yolculuk görüyorum gözlerimde
Gidiyorum şimdi senden çok uzaklara
Yatağım
boş şimdi sen yoksunya
Değmedi bir başka tene ellerim
Bedende değil odamda
sensizliğin kokusu
Ateşi sönmüş bak ocağımın
Duvardaki resmindir şimdi
bana senden kalanın
Şimdi tarifin zor bende kelimeler
kifayetsiz
Söndümü yıldızlarım güneşim doğmazmı
Kaldım mı şimdi bir başıma
sensiz
Ne ümidim kaldı aşktan artık herşey yalan
Bana bakarken o
gözlerin
Seviyorum deme bana ne yazık ki
Sende kaldı
gülüşlerim...
Sedat Kesim
(
Bir Yitik Yaşam başlıklı yazı
MDK60 tarafından
9.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.