Online Üye
Online Ziyaretçi
( Şehitlerim, Can Şehidlerim: 26 )
(Mute Şehidi)
Ca’fer bin Ebû Talib (RA)
Râsûlullah’a gelerek Müslüman olmuş,
Karısı Esma binti Umeys’de var olmuş,
Onların iman etmesi çabuk duyulmuş,
Şeklen Peygamber’e benzeyendir Ca’fer’im.
Kureyş’in baskısı onları da incitir,
Habeşistan’a hicret artık mecburidir,
Ca’fer ve karısı ilk hicret edendir,
“Miskinlerin Babası” künyeli Ca’fer’im.
Ca’fer Habeşistan’da Resûl sözcüsüdür,
Bu yiğit Ca’fer, Habeşistan’da dik yürür,
Necaşi’yi İslâm ateşi böyle bürür,
Keskin bir dile sahip olandı Ca’fer’im.
Ca’fer’in anlatımı Necaşi’yi sarmış,
Kureyşlilere değil Ca’fer’e inanmış,
Ca’fer eşiyle orada iki yıl kalmış,
“Zü’l-Cenâhayn” diye lakabı olan Ca’fer’im.
İki yıl boyunca Habeşistan’da yaşar,
Oğul Abdullah ve de Avf orada doğar,
Orayı Müslümanlar “Hayırlı Yurt” sayar,
İlk iman edenlerden olandır Ca’fer’im.
Hayber Fethi’nden sonra hicretten dönerler,
Allah Resûlü ve mü’minler sevinirler,
“Hayber’e mi, Ca’fer’e mi sevineyim” der,
Râsûlullah sevgisine mazhar Ca’fer’im.
Bedir ve Uhud’a katılamamıştı O,
Savaşta olmadığından ağlayan O,
Kalbine şahadet arzusu dolduran O,
“Cennet kuşu” lakaplı olandır Ca’fer’im.
Mûte Savaşı için hazırlıklar başlar,
Ca’fer Hz. Râsûlullah övgüsüne mazhar,
Ordu gitmeden belirlenmiş komutanlar,
Zeyd’ten sonra komutan olacak Ca’fer’im.
Mûte’de şehid düşmüştü Zeyd bin Hârise,
Ca’fer yetişip sancağı aldı eline,
Ca’fer der: “Yakın olmak ne güzel cennete,”
Ordunun ikinci komutanı Ca’fer’im.
Düşman sarıverdi O’nun dört bir yanını,
Ca’fer ki; kuşatmayı yarıp çıkamadı,
Yiğit kaybetti sancak tutan sağ elini,
“Ebü’l-Mesâkin” unvanı olan Ca’fer’im.
O, sancak sol elinde iken aldı darbe,
Elsiz kollarla sancağı çekti döşüne,
Abdullah bin Revâha yetişti yardıma,
Cennete kanatlanıp uçandır Ca’fer’im.
Allah Resûlü Ca’fer’in halini gördü,
Ca’fer’i, yanında bulunanlara övdü,
Şairler Ca’fer’e mersiye söylüyordu,
“Zü’l-Cenâhayn” diye lakabı olan Ca’fer’im.
Miskinler için en hayırlı insandı Ca’fer,
Cennette arkadaştı Ca’fer’e melekler,
Vücudunda doksan kılıç izi görürler,
“Cennet Kuşu” lakabı olandır Ca’fer’im.
Râsûlullah der: “Ca’fer’i cennette gördüm,
Kırmızı iki kanat verilmişti bu gün,”
Ca’fer için ölüm değil de, olmuş düğün,
Selamlar olsun sana ey şanlı Ca’fer’im.
Zü’l-Cenâhayn: İki kanatlı.
Ebü’l-Mesâkin: Miskinlerin babası.
Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan.