ey sevgili nerelerde sin hayatta baðlayan sesin , güneþ gibi sabah odamý aydýnlatan yüzün , efsun gibi büyüleyen gözlerin nerelerde .

nerelerde sin ey aþk mýsralarýný kaleme döktürme sebebim olan sevgili hani gelecektin bir daha kulaðýma fýsýldayacak týn sadece seviyorum cümlesini ben sen yokken  hasretinle ARAF , cehennemi yaþýyorum en beterin den ALLAH kimseye böyle özlem ve hasreti yaþatmasýn ey sevgili korkuyorum gelmeye bilir sen diye o zaman sadece allahýma el açýp bir daha göreyim de al canýmý diyorum çünkü sen yokken ölüm den beter sensizlik  ýzdýrap çekiyorum sen olmayýnca  .