( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 31 )

          (Huneyn’den sonra þehid)

       Ebû Âmir el-Eþ’ari  (RA)

Ubeyb bin Süleyman bin Haddâr el- Eþ’ari,

Ýlk Müslümanlardan olan yiðit sahabi,

Doðuþtan kördü, sonra açýldý gözleri,

Ýlklerden sayýlan güzel Ebû Âmir’im.

Habeþistan’a hicret edenlerdendi O,

Mekke’nin Fethi ve Huneyn’de bulunmuþ O,

Huneyn’de yiðit, cengaver komutanmýþ O,

Resûl sevgisine mazhar Ebû Âmir’im.

Huneyn’de yenilen Hevazinliler kindar,

Evtâs ki Taif’te tekrar hazýrlýk yapar,

Resûl, Âmir’i orduyla Evtâs’a yollar,

Ordu komutaný olan Ebû Âmir’im.

Þair Düreyb bin Sýmme ve de adamlarý,

Organize olmuþ Ebû Âmir’e karþý,

Düreyb ölünce, çýldýrmýþ adamlarý,

Düreyb’i öldüren yiðit Ebû Âmir’im.

Hevazinli dokuz kiþi ile vuruþtu,

Öncelikle Ýslâm’a davette bulundu,

Kendine saldýraný da öldürüyordu,

Tek baþýna kahramandý Ebû Âmir’im.

Atýlan bir ok dizine isabet eder,

O, yeðeni Ebû Musa’dan yardým ister,

Ebû Âmir, yeðenine “Komutansýn” der,

Savaþ alanýnda þehid Ebû Âmir’im.

Ebû Musa el-Eþ’ari’nin amcasýdýr,

Yeðeniyle Resûle selam yollamýþtýr,

Evtâs’ta þehitlik makamýna varmýþtýr,

Selamlar olsun sana ey Ebû Âmir’im.

Ebû Musa, amcasýný defin etmiþti,

O’nun Resûle selamýný iletmiþti,

Resûl, abdest alýp O’na dualar etti,

Resûl duasýna mazhar Ebû Âmir’im.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan