Kimizaman, küskün AŞIK’ların sitemi gibisin,
Kimizaman, bir tebessüm,cilveli gülümseyişsin;
Kimizaman, kederime acıları ekleyensin !..
Ba’zan gönül yangınıma RAHMET’leri indirensin…
Kimi zaman, hayatımı harabeye çevirensin!..
Kimizaman, acımasız ,çılgın yangınlar gibisin!..
Kimizaman, hasretinle Cehennem nâr’ı gibisin!..
Ba’zan RAHMET’lere gebe serin bulutlar gibisin..
Kimizaman ,yürek burkan yanık Türküler gibisin..
Kimizaman, kulağımda tatlı Ninniler gibisin…
Kimizaman, şefkâtinle tenimi okşayan el’sin…
Ba’zan şen kahkahalarla kederime son verensin..
.
Kimizaman, gözyaşıyla yüklü rüzgârlar gibisin,
Kimizaman, Martıların çığlıklarıyla gelensin…
Kimizaman, tatmadığım garip duygular gibisin…
Ba’zan ruhumu okşayan tatlı bakışlar gibisin…
Kimizaman, duygu seli ,sevda Türküsü gibisin,
Kimizaman ,şu ömrüme Hayat İksiri gibisin..
Kimizaman,CEHENNEMLERİN ESFEL-İ SAFİLİ’SİN !!!.
Ba’zan da yanık gönlüme sükunetler getirensin…
Kimizaman,hayatımı karartan Tayfun gibisin!..
Kimizaman, çözülmesi zor bir bilmece gibisin!..
Kimizaman, GÜL’e hasret inleyen BÜLBÜL gibisin;
Ba’zan BÜLBÜL’üne hasret boynu bükük GÜL gibisin..
—Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-2004-2005/
SON BÖLÜM..( I.Böl:GİBİSİN GİBİSİN ) Başlıklıdır.