Yaprak Dökümündeyim
Hüzün yine dalga dalga yayılıyor evimin her köşesine,
Salon ıssız, mutfak ıssız,
yatak odası ıssız...
Oğlumun odasına geldim ..
açtım radyoyu,
Radyoda bile Hüzzam Makamı çalıyor...
Biliyorum bir ben değilim yalnız,
Bir ben değilim kimsesiz,
Günüm yalnız, gecem yalnız...
Balkona çıktım hava gri bulutlarla kaplı,
Birazdan yağmur yağacak
....sağanak sağanak,
Özlemişim yağmuru,
özlemişim havaların soğumasını...
Özlemişim Sonbaharı..
Hazan mevsimini...
Sararan yapraklar gibi
benimde sarardı ömrüm,
Sonbaharımdayım biliyorum,
hüzzam faslındayım
Hazan mevsimi gibi benimde ömrüm,
Yaprak dökümündeyim...
Eylül esiyor son baharın son saatlerine doğru..
Hüzzam bir şarkının bıraktığı derin izler
göz çukurlarında haps eder kekremsi bir tat gelir...
Kırgınlaşan yüz hatları sararmış bir yaprak misali
ömrün yazgısından bir kış yaz daha götürür...
Sigaradan çekilen derin bir nefes arkası
boğazına kaçan hıçkırıklar anımsatır
arkanda bıraktığın iki ayaklı düş katillerini.
neye yarar ki...
Ömür denilen yazgının içinde kaç kuruşluk can var ki ?
YALNIZLIK ABİDESİ
(
Yaprak Dökümündeyim başlıklı yazı
AYIN ŞAVKI tarafından
12.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
