Gönül Dağım
Ne gün kaybettim ay’ımı,
Ben bilmedim balayımı,
Dağlar ile halayımı,
Bak çekeli yıllar olmuş,
Sandım ki,sular durulmuş...
Sen yalanı gerçekmiş san,
Kaç kez aldanırmış insan,
Sanma hergünü bir nisan,
Vurduğumuz sarp bir kaya!
Hayat gelmiyor şakaya...
Kaç oyun bilirdim oysa,
Ne tüzük vardı,ne yasa,
Ayağımı basa basa,
Yoktu tasam,ne de derdim,
Benimdir bu dünya derdim...
Çok erken kalırken yaya,
Kayıyor altımdan dünya,
Nasıl düştüm ben buraya?
Fikrimde yok,yok aklımda,
Kaldım bir yalnız adada !...
Oysa sallanır mendilim,
Konuştuğum aynı dilim,
Anlamıyor ki,sevgilim!
Merdiven dayarken aşka,
Onun derdi daha başka...
Gül açacak bağ olmanın,
Başkası yok dağ olmanın,
Bir ömür hep sağ olmanın,
Bize kalırken firesi,
Lokman da kaldı çaresi...
Tutuş benimle elele,
Gel sen bugün beni bele,
Yaşayamam artık böyle!
Yaş yere bastı ayağım,
Heyelanda gönül dağım!...
(
Gönül Dağım başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
22.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
