bir tabak beyaz karton
bir de kurşun kalem
senin şu sevdan yok mu
vallahi bir alem
çiçekli bahçemde
daha hiç görmediğim
ve göremediğim
senin resmini çizdim
beyaz kartona
sevdam kartona düştü âye
menekşenin taç yaprağından
gözlerini yaptım
elâ gözlerini
bakışını yapamam ki şimdi
henüz bakışmadı gözlerimiz âye
gelincik çiçeğinden
gülen dudaklarını
pembe güllerden
gamzeli yanaklarını yaptım
kulaklarına
küpe çiçekleri taktım âye
lâleden kollarını
sararsın beni diye
çiğdem çiçeğinden ellerini
tutarsın diye ellerimi
sümbülden parmaklar takıp
uzattım ellerimi de
tutmadın ellerimi
sen yoktun,ellerin de yoktu âye
mavi düğmecik çiçeğinden
taç ördüm başına
damboyu sarmaşığından
bilezikler taktım koluna
sarı nergisden kolye yapıp
boynuna taktım da
çok yakıştı âye
o kadar güzel oldun ki
çiçek resminde sen
eğilip öpmek istedim de
kıyamadım öpmeye
taze tomurcuklarnda soludum
seni kokladım da âye
günler geçtikçe
sana kavuşma umudum
bir bir sönüyor
başım dönüyor
tüm çiçeklerimi sana verdim
kalmadı artık
sana verecek başka pâyem
yeminim var vûslatına ki;
bir gün bulurum seni âye'm
çiçeklere vurdu
sevdamın acı demi
çık gel bir gün
bekletme beni
emi ?
muzaffer yıldırım