Yük
Şimdi omuzlarımda ağırlaşan bir yüksün
gittikçe çoğalıyorken ben de
sıyırıp atamadığım
eski yaraların kabukları çatlıyor
içime kazınıyorsun sanki
ağrıyor parmak uçlarım
hafif bir kadının tırnaklarında sıyrılıp kalmış oje kırmızısı gibi
dağınık bir ateşsin
yalan kokuları sarmış her yanı
ya oyun oynuyorsun ya oyuncaksın
çekip gitse diyorum
ama kal diyen kalbime de söz geçmiyor
aptal bir kuş çığlık çığlığa gülüyor
kararsızdır karanlıklar
en iyi ben bilirim bunu
yetim bir çocuğun gözlerinde görmüştüm
terk edilişine ağlıyordu
karanlıktı kararsızdı yalnız dı
bir sancı sol yanımda
korkuyorum
aman tanrım! olamaz olmamalı!
aşık mı oluyorum?
hiç sırası değil şimdi bir yığın işim var
üstelik omuzlarımda ki bu yük
ne kadar ağır
taşıyamam ben taşıyamam
güçsüzüm!
sen acımadan bana,
çoğalıyorsun
bedenimden süzülüyor
yüreğime kazınıyorsun
çek git başımdan aptal kuş
gülme!
al kalbimi sök parçala
bana geri ver me
aşk ölsün kalbim ölsün!
Ş.AYDOĞAN / GÜLCENAZ
(
Yük başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
19.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
