Bilmeyeceksin gönül ben ne haldeyim
Yürek yanışı gönül bir gün bitecek l
Bak son sözdür uzattığım bunca güller
Kalbin dönüşü gönül bir gün bitecek
Reyhan kokun esip durdu türkülerde
Can göğsümü dağlayıp yaktı küllerde
Gözler deniz akıyor mavi güllerde
Fetih sunuşu gönül bir gün bitecek
Buluttan süzülüp göze iner ağrı
Dudak ucunda bekleyip durur çağrı
Saclarında karanlık yırtılır bağrı
Ufuk sönüşü gönül bir gün bitecek
Sevdanın savaşa döndüğü yerdeyim
Solumdan vuruldum kara seldeyim
Sevda ateşinin söndüğü beldeyim
Dala konuşu gönül bir gün bitecek
Yüzüme ter aktı tuzu yaktı kavurdu
Rüzgâr önüne kattı derman savurdu
Bu vuslat sevdasıyla hasret devirdi
Kefensiz yunuş gönül bir gün bitecek
Hangi hekim derdime çare verecek
Kerem gibi yanıp külleri derecek
Sin’in ağzında beni kimler görecek
Kabre inişim gönül bir gün bitecek
Yazarın
Önceki Yazısı