CIVIK EFENDİ

 

Bir cıvık tanıdım illet mi illet,

Pisliğe bez olur Cıvık Efendi.

Onu anlatmaya türlü hakaret,

Etsem de az olur Cıvık Efendi.

 

Ömrümde görmedim böylesi cıvık,

Kendini sanıyor dünyaya kazık,

Bak ömür bitiyor savrulma yazık,

Rüzgara toz olur Cıvık Efendi.

 

Ortalık karışır cıvık gelince,

Küfürler savurur inceden ince,

Anlamaz konuşur kendi dilince,

Sütlaca tuz olur Cıvık Efendi.

 

Başı göğe ermiş müdür olunca,

Ensesi kabarmış cebi dolunca,

Kıçını koltuğa hepten salınca,

Havası gaz olur Cıvık Efendi.

 

Her sirke lazımdır böyle soytarı,

Dilinde hep küfür kalmamış arı,

Konuşurken sanki oynak bir karı,

Kıvırma söz olur Cıvık Efendi,

 

Bir gün intizarım seni bulunca,

Felek sille vurup ahım alınca,

Ölüm döşeğinde yalnız kalınca,

Yolunmuş kaz olur Cıvık Efendi.

 

Kısacık günleri eyledin zindan

Sayılı gün biter açılır meydan

Mercanım sabreyle döner bu devran

Baharın güz olur Cıvık Efendi.

 

İsmail Mercan
( Cıvık Efendi - Taşlama başlıklı yazı İsmail MERCAN tarafından 3.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu