Zaman zaman ne tuhaflýklar yaþarýz. Aðustos ayýnda buz olur donarýz. Kýsýr çekiþme mi kýskançlýk mý, bir türlü hafýzam almaz. Zihinsel çözmeye çalýþsam da kara kök kara kutu olur.

Dostlarýmýzý, kan baðlarýmýzý ne çok severiz kalben. Evimize gelen konuklarý çok güzel karþýlar, sýcacýk sevgimizle aðýrlarýz. Benim kitabýmda incitmek asla yazmaz ki, aþaðýlamak asla. Aþaðýlamak kiþiliðimize yakýþmadýðý gibi Allah affetmez, biz affetsek de. Hele bir de kültür seviyemiz yüksek ise, gelen misafirlerimize aldýðýmýz kültürün hakkýný vermeliyiz. Tenkitler yapýcýdýr, kiþiye merdiven çýkartýr. Tenkit ederken de kiþiliðini ve de þahsiyetini zedelemeden, yaralamadan çok dikkat etmeliyiz. Hele bir de evimizde misafirse. Þöyle bir düþünelim evimize gelen konuklarýn çocuklarý bile ayrýcalýktýr. Çocuk diliyle yaklaþýp hoþnut ederiz. Gelen konuklarýmýzýn çocuklarý kazayla en çok sevdiðiniz bir eþyanýzý kýrdýðýnda bile gülümseyip, cana geleceðine mala gelsin deyip, ailesini asla ve asla üzmemeliyiz. Kýrýlan eþya nazarlarý kötülükleri yok ettiði de bilinendir. Evimize misafir gelen konuklarýmýzla, muhabbet ve sohbetlerimizde sosyal, sanat, edebiyat, resim, müzik, siyaset, saðlýk konularýný konuþurken, gerektiðinde de tartýþabiliriz. Tartýþýrken de konuklarýmýzý yaralamadan kapanmaz yaralar açmadan tenkitlerde bulunmalýyýz. Yara aldýðýmýzda da aklýmýza ilk gelen þudur, Kýsýr çekiþme mi, kýskançlýk mý diye muhabbettin bilançosunu yaparýz.

Evet, kalemim yazdý çocukça duygularýmla.

Ben misafirlerimi çok severim kalben gülümser, onlarý evimden mutlu ve yara almadan yolcu ederim. Misafirlerim geldiði zaman çocukça heyecanlanýrým bayram havasý eser mekânýmda. Misafirlerim baþýmýn tacýdýr, mutluluðum çoðalýr, var olan problemlerimi unutturur. Annem ve babamdan aldýðým tek mirastýr misafiri hoþnut etmek. Lise diplomamýn hiçbir faktörü yoktur..

Ve diyorum ki; MÝSAFÝR aðýrlamak bir MEDENÝYETTÝR... Sevgiler...

Oya Gedik

Dilovasý