İftar deminde ayrı bir kimyası var çayın.
Siz onu çay suretinde gam savar sayın.

İftarın safiyetine has bir çeşnidir o.
Şükrün buğu buğu göğe yükselişidir o.

Bardakta billûrdan da parıltılı caziptir.
Gönlü huzura bağlayan ibrişimden iptir.

O rahmettir, nimettir bardaktaki ziynettir.
Mütevazı şivekâr içene meziyettir.

Sarar usaresi insanı vazgeçilmezdir.
Arar insan o sesi onsuzluk çekilmezdir.

Suyu dahi mest eder rengi ile kokusu.
Suyun bütünleştiği dil-rübadır, dilberdir.

Dökülürken demlikten kanatsız billûr gibi.
Aydınlatır halesi semavi bir nur gibi.

İftar deminde, deminde ayrı bir haz olur.
O anda ne demleyen ne içenler yorulur.

İnsanı mest eyleyen edayla naz ondadır.
Gelir gider tepsiler ne başta ne sondadır.

Şıngırtı eşliğinde bir Türkü tutturulur.
Yalnız karıştırırken kaşık biraz yorulur.
Huzuru gülleştiren çiçekler hasıdır o.
Sükûnet ortamının huzur deryasıdır o.
Anlatmaya sığmaz ki yaşanası andır o.
İnce belli gelinde mürüvvettir şandır o
Yürekleri eriten çay denilen tandır o.
Ankara,25.08.2009.İ.K
( İftar Saatinde Çay başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 25.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu