Hani.. /sevenler kavuşurdu.
Hani!
Samanlık seyran olurdu, sevenlere
Töreler’ mi ayırdı, yoksa kader mi ayırdı
bizleri.
Aşk’
mı, / yoksa dağ’ mı?
Tavşan doğurdu.
Çok gördüler, gönlümüzdeki sevgimizi;
Hani.. /mutluluk kapısı açılırdı,
Sevenlere..
Gökten taş yağsa, sevenlerin yoluna
engel olmazdı.
Oysa açılacak kapılar kapandı
yüzlerimize
Neden severken.
Onlar çok mu gördü sevgimizi;
Hani../aşk ferman dinlemezdi.
Sevenler kavuşurdu.
Öyleyse bu fermanı neden, kim yazdı da,
ölüm sehpası kuruldu.
İçimizdeki korku bacayı sardı,
Bu korku, bizleri birbirimizden ayırdı;
Çok mu gördüler sevgimizi;
Hani../töreler öldüydü, kalktıydı
yerinden.
Hani tabular yıkıldıydı...
Ne oldu’ da, ölüm sehpaları yeniden meydanlara
kuruldu.
Sattılar öldürdüler yaşarken gönül,
gönüllü..
Ve yaşarken.
Yaşamayı haram ettiler bizlere / neden?
Etlerimiz, karın tokluğuna orada burada satılır
oldu.
Çok mu gördüler, şu bizim sevgimizi;