.

Kapat artık ışığı aydınlanmasın odam

 İçimde bin fırtına yaşıyorum be üstat

Can yoldaşım oldular tütünüm ile sodam

Zannetme ki içtikçe coşuyorum be üstat

 

Kırk yıldır hep takipte bırakmıyor peşimi

Bir gün olsun hayıra çıkartmadı düşümü

Sabır deyip beklerken söktüm azı dişimi

Şu feleğin işine şaşıyorum be üstat

 

Ne bir yıldızım oldu nede parlayan ay’ım

Hep zifiri karanlık yalan dünyadan payım

Ok hedefi bulmuyor eğri mi bilmem yayım

Tazı gibi peşinden koşuyorum be üstat

 

Ben peşinden koştukça huzur benden kaçıyor

Ceylan gibi sekerek aramızı açıyor

Ben yine tökezledim o sevinçten uçuyor

Tut ellerimden hadi düşüyorum be üstat

 

Karardı bak gökyüzü güneşimi kaybettim

Akıl firari bende fikri ise zay ettim

Hep titriyor bedenim sanki bunu huy ettim

Ört hadi üzerimi  üşüyorum be üstat

 

Bakma sen güldüğüme içerim kan ağlıyor

Dillenmeyen yaram var yüreğimi dağlıyor

Beni yalan dünyaya üç tek gülüm bağlıyor

Çıktım dağın başına aşıyorum be üstat

 

Eğer imkânım olsa İsrafil’e giderdim

Sur’u üflesin diye ondan rica ederdim

Var olan günahımın bedelini öderdim

Bu canı bir yük gibi taşıyorum be üstat

.

 

 

( Bir Resme Bir Şiir 60 Üstat başlıklı yazı S.SAMYELİ tarafından 20.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.