Yokluğun Sonum
Söyle ey yar! nerdesin şimdi?
Sensiz bu şehir boğuyor beni.
Amansız bir girdabın içinde,
Acımasızca savuruyor beni.
Tek tek kırıyor dallarımı,
İnsafsızca yakıyor beni.
Kapatıyor tüm yollarımı,
Sağlı sollu yıkıyor beni.
Sensizlik sanki ecel gibi,
Duvarlara vuruyor beni.
Oradan oraya fırlatıyor,
Çaresiz yılgın bedenimi.
Dayanmıyor ayrılığa gönlüm,
Takat yok çürüdü ömrüm,
Karanlığa düştü her günüm,
Aydınlat artık gel de gülüm.
Kalmadı tutunmaya bir dalım,
Sana çıkıyor işte her yolum,
Yalnızlığı tartmıyor kolum,
Anladım; "YOKLUĞUN SONUM"...
(
Yokluğun Sonum başlıklı yazı
k.turkkal tarafından
22.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
