HANİ BİR SÖZ VARDIR :
” HAYAT-MEMAT MES’ELESİ’dir !.” Denilir ya.
Hayat:malûm HAYAT,Memat: o da ÖLÜM..
” ÖLÜM,KALIM MES’ELESİ’dir.!.” kabilinden..
Hah işte o söze uygun bir hikâyedir bu şiirim.
——————————————
Adamcağızın birinin iki tane oğlu varmış,
Birinin adı HAYATÎ , ötekinin MEMATÎ’ymiş..
Hayatî ‘si okumuş ta Üsküdar’a Kadı olmuş;
Mematî de Hükûmet’te yetkili bir memur olmuş..
.
Komşulardan birinin de akıllı bir oğlu varmış…
O da bir hayli okumuş..Galata’ya Kadı olmuş..
.
Bunun adı, SEBATÎ’ ymiş..Durmadan şiir yazarmış…
Şiirlerini de PESTÎ mahlasıyla yazar imiş..
.
Üsküdar’ın Kadılığı,Galata’ya bağlı imiş…
Bir konuda,karışıkça,zorca bir mes’ele olmuş;
Kadı HAYATÎ konuyu,Kadı MEMATÎ’ye sormuş…
HAYATÎ’nin yazısını MEMATÎ alıp-okumuş…
Bir icazet almak için sorulan mes’ele şuymuş :
( İt Postu’yla,Domuz Postu’ndan deri yapılır mıymış?..)
Deri yapılması için, post önce tabaklanırmış..
( Tabaklanınca acaba,Postlar temiz olur muymuş?.)
SEBATÎ ,bu kinayeli sorudan hayli alınmış !..
Kendisine İT ve DOMUZ denildiğini anlamış…
SEBATÎ çok ta üzülmüş..Kinayeden hoşlanmamış..
Hayli düşündükten sonra,bir cevap kaleme almış :
” HAYATÎ de MEMATÎ de murdar olur !. ” diye yazmış..
” Ölü ya da diri olsun,onlar için farketmez ” miş..
Ve böylece ikisini bi kalemde MURDAR !. etmiş!..
————————————————
Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-05.02.2004
Eskilerin,büyük ustaların sataşmaları da,kinayeleri
ve uslûpları da heryönüyle muhteşem oluyor..
Şöyle düşününce,şimdiler de ?…