DUR (!)
Aklınla ruhunu hizaya getir
Dersini Kuran'dan alanlarla dur
İman et! içinde şüpheyi bitir
Ezelden bellenmiş olanlarla dur
Gözünü alacak renklerden beri
Al daima Haktan, doğru haberi
Ol Habib’den başka etme rehberi
Aşkıyla yanarak solanlarla dur
Arayıp her yerde her şeyde O’nu
Yoklayıp eşyada gölgede O’nu
Titrersin anınca varılan sonu
Doğruluğu zorda bulanlarla dur
Ezaya, cefaya insan uğruna
Katlanıp; taş basan kara bağrına
Haktan gelen neyse alıp yağrına
Bu görevi amaç kılanlarla dur
Yetimin malını bilip öz malı
Meyletmez esvabı olsa yamalı
Korurken üşenmez olur hamalı
Bir lokma ekmeyi bölenlerle dur
Adap erkan bilip içe sindiren
Ateşe el atıp hemen söndüren
Halk için tekeri daim döndüren
İmanla kötüyü çelenlerle dur
Mazlumu kardeşi bileni kardeş
Dertliyle ağlayıp güleni kardeş
Vatanı uğruna öleni kardeş
Bilip de saçını yolanlarla dur
Yolculuk anında koruyan dostu
Yerde yatıp dosta serenler postu
Kelam eder iken aşmayan kastı
Huşu ile haddi bilenlerle dur
Nil darda kalana atmak için el
Kanatlanıp koşar adeta bir yel
Bilir ki dostluğa el atmak temel
Her zaman imdada gelenlerle dur