Kabuk deri arası mekiğim
Şırıngayı sağlam yedim
yine iyileşiyorum sanki
Durun durun tuz dökmeyin irkilirim
Hem acı veririm sahibime
Yok olmaya hazırım
lakin
Kalır elbet izim
Bakıldıkça hatırlatırım geçmişi
Sonra bir el okşar beni
ya da tam tersi
İyi huyluyumdur aslında
Acı tarafımda var elbet
Zaten ya sevilirim
ya da küfür yerim
İşimde ustayımdır iyi nakış işlerim
Çoğu kez ''ömürlük'' olurum
Tabi sahibine göre de değişebilirim
Hayat varoldukça ekmeksiz kalmam
çok işim çıkar
Hatta bazılarını elimin tersiyle iterim
Beni taşıyabilecek kişi isterim
Kabuğumu sökmeyecek
bana hep üstten gülümseyecek
Hep öyle olmasa da idare ederim
Sert dokunuşlarda gözlerim dolar
ve
kanarım bazen
Güller dökerim çevreme
Kişiye göre bu ya zif kokar
ya da menekşe
Sonra bir paçavrayla silinir selim
ya da suya karışır şehvetim
Düşündüm de bir aracım ben
Hep bir başkasının yerini dolduran
Ümitler yeşerince söküp atılan
Bir köşede öylece bırakılan
İş düşünce aranan bir dilenciyim
Çünkü yine birine birisi 'Allah versin' demiştir
Ve ben zor zamanların yaveriyim
İyi günde yüzüne bakılmayan bir yarenim
.
(
Yara başlıklı yazı
Rotasız tarafından
20.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.