Kim düşürmüs sevdasını bu ıssız köhne yolda.?
Ay işığında gölgeler, suretlerin üç katında,
Yıkık bir duvar dibinde sığıntı durmakta,
Bir karınca yuvasına siper olmakta.
Kanı üstünde kurumuş, eski bir mendil gibi,
Kuramamış gözyaşları hala biraz nemli.
Serin olmuş alevler, nefesinden belli,
Bülbüller sustuğundan mı bu kadar dertli?
Silinmiş yazıları okunmuyor vuslat,
Bir çile yazyor üstünde bir de hasret.
Bir ah cekiyor derinden,çöküyor kasvet,
Bir harf kıvrılmış yılan gibi diyor ki;" sabret".
Uzaktım sağ elimi dedim." Bismillah"
Takılıp rüzgarın kanatlarına gitti uzağa
Helallik diledim Ismi Sübhan adına
Bir kor düstü gözlerime, aktı toprağa..
Kapandıkça, kapanıyor ,perde üstüne perde.
Sen aşıksan söyle! maşuğun nerde?
Çekiliyor setler gözlerimin önüne,
Yitik sevda bırak gideyim, benligimi ver de!
ümit seyhan
(
Yitik Sevda başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
21.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
