BEHLÜL  HAZRETLERÝ  NÝÇÝN GÜLDÜ

        .................................................................................

     Ahmet AYAZ

    GAZÝANTEP HAKÝMÝYET GAZETESÝ

     15 ÞUBAT 2013

………………………………………………………

      Behlül Dane Hazretlerinden zaman zaman söz ederim. Bugün de yine ondan söz etmek istedim. Ýnsanlarýmýzýn hayattan nasiplerini almalarý açýsýndan bu tür yazýlarýn faydalý olacaðý kanaatindeyim. Gelelim hikayemize;

       Behlül Dane Hazretleri her zaman her yerde aðlarmýþ.Güldüðünü bir kez olsun gören yokturmuþ. Küçük kardeþi Harun Reþit buna çok merak ettiði için, bir gün  ilan yayýnlamýþ. Behlül Dane Hazretlerinin güldüðünü görene yüz tane altýn vereceðim diye. Halkýn iþi kýrýk olanlarý hemen Behlül Hazretlerinin  peþine takýlmýþlar. Ama bir türlü gülmüyor.Bir gün nasýlsa yolu kasaphaneye düþünce bakmýþ ki, ak koyunlar ak bacaðýndan asýlmýþlar, kara koyunlar da kara bacaðýndan asýlmýþlar.Ýþte o zaman Behlül Hazretleri gülmüþ.

      Görenler koþarak gelip kendisinden küçük olan kardeþi Harun Reþit’in yanýna, Harun Reþit’e, müjdeyi vermiþler. .”Padiþahým, Behlül Dane Hazretlerini gördük, bir kasaphaneden geçerken güldü demiþler”. Harun Reþit emir vermiþ, “Onu hemen bulun,bana getirin” demiþ. Hemen bulup getirmiþler. Harun Reþit neye güldüðünü sorunca, Behlül Dane Hazretleri cevap vermiþ. Sen kocaman bir padiþahsýn. Günahlarýný bir kervan bile taþýyamaz.Kardeþiz,senin günahlarýndan bana pay ayrýlýr diye korkuyordum.Kasaphanede gördüm ki, ak koyun ak bacaðýndan, kara koyun da kara bacaðýndan asýlmýþ. Bende o zaman günahlarýndan bana pay olmadýðýný anladým da güldüm demiþ.

       Sevgili okurlarým, Behlül Hazretlerinden ders alarak baþkalarý hýrsýzlýk, arsýzlýk ediyorlarsa, yaptýklarýndan öbür dünyada da, bu dünyada da kendileri sorumludur. Biz de kendimizden sorumlu olduðumuzu bilip, kötülüklerden kaçýnalým diyorum. Bir baþka sohbet yazýlarýmda buluþmak dileði ile hoþça ve dostça kalýnýz. En güzel ve mutluluk dolu günler hep ve hepimizin  olsun diyorum.