Bilinir ki,dünyada, ülkeler de insanlar gibi bir baþýna yaþamýyor. Hele, bu gelinen eþikte biribirini görmezden gelmenin imkaný da yok. Ne demek bu? Yani þartlarý çokta siz oluþturmuyorsunuz,keþke oluþturabilseydik,ama, buna dün çokta imkan olmadý, çünkü dünyanýn her alanda yükseliþe geçtiði bir zaman diliminde;siz,biz, çöküþü yaþýyorduk! Yani Osmanlý Ýmparatorluðu ölüyordu... Bir yýðýn neden saymak mümkün ama,bence en geçerli neden;dünyadaki deðiþim çok hýzlýydý,Osmanlý’nýn gövdesi çok aðýr ve sancýlýydý. Çok çaba gösterilmesine raðmen, bu aðýr bünyeyle zamanýn istediði hýzlý dönüþümü gerçekleþtiremedi. Ýçeriden gelen tazyikler ve dýþarýda kurulan tezgahlarla Osmanlý bu bölge için çok talihsiz bir dönemde çökmüþtür! Bunu kabullenemeyenler elbette olacaktý. Gerçekten etki alaný çok geniþ,çok uzun ömürlü bu imparatorluðun çöküþü uzun bir süre hazmedilemedi ama,çöküþ herkesin gözü önünde acý bir þekilde gerçekleþti.

Dýþarýdan bakanlarýn çok erken farkettiði,ama,içeriden bakanlarýn,farkedip ama,görmek istemediði bu ölüm üzerine;hani Pegamberimiz ölüyor da,Ömer kükreyerek;"Kimse Peygamber öldü diyemez!" dediði gibi,içeriden itirazlar yükselince;Abubekir devreye girer ve;"Evet herkes bilsin ki,Peygamber de bir insandý ve öldü!"...Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni kuran iradenin aslýnda, ta o günlerde seslendirdiði,tam da Abubekir’in bu önemli çýkýþýna dek düþer. Birileri bu gerçek ölümün farkýna varmalýydý ve varýlmýþtýr. Tabi ki,Osmanlý’nýn bünyesi çok aðýr olmasý nedeniyle,býraktýðý tereke de çok aðýr olmuþtur!

Bilinir ki,insanýn içinde olduðu her þeyde olduðu gibi,bir olay sabahtan akþama,bir anda deðiþiklik göstermez. Yani toplumlarýn hayatýnda þoklamaya çok yer yoktur. Ýnsan mükemmel yaratýktýr ama,devinimi hayat anlamýnda sanýldýðý gibi hýzlý deðildir. Bütün olaylar biribirini yýkarak,yaparak,kýsaca etkileyerek devam eder,günü geldiðin de baþat olanlar öne çýkarlar. Bu biraz da doðal seleksiyona uygundur.

Osmanlý yýkýlmýþtýr! Ardýnda býraktýðý miras bilindiði gibi,gerek varis olanlar,gerek olmayanlar tarafýndan bir tür paylaþýlmýþtýr. Topraklarýnýn belki de en önemli,yani deðerli bölümünü kaybetmiþtir. Osmanlý’nýn gerçek faaliyet alaný Rumeli ve Balkanlar olduðundan,bu bölge kaybedilince,derin bir boþluk açýlmýþtýr. Bilindiði gibi;Girit,Yunan,Bulgar,sýrp,Karadað baþta olmak üzere, çýkan baþkaldýrýlar ve dýþarýda kotarýlan tezgahlar dolayýsýyla bu bölge kaybedilmiþtir. Topraklar kaybedilmiþ ama,geriye büyük bir insan kitlesi,bakiye olarak kalmýþtýr. Daha önce yaþanan Kýrým harbi,Rus iþgali ve Kafkasya’nýn düþmesi,Arap yarýmadasý,Irak’ýn kaybý...Bütün bu kaybedilen topraklardan,anadolu’ya büyük bir muhacerat-göç baþlamýþtýr...Bu insanlarýn hepsi Anadolu’ya meteliksiz dönmüþtür! Nereye dönmüþtür bu insanlar? Osmanlý Ýmparatorluðu’ndan en az ilgi gören,bakir,fakir,Anadolu topraklarýna...Yaþanan hikayelere sýðmayacak,romanlarý çatlatacak acýlara deðinmiyorum. Ama,bugün bu ülkede yaþýyan insanýmýzýn,bu geçiþ dönemini çok iyi kavramasý gerekmektedir. Bu yaþanan olaylarýn hakettiðinin binde biri kadar kaleme alýnmamýþ olmasý da ayrý bir talihsizliktir. Bu imparatorluk bakiyesi,eðitimsiz,yoksul insanlarla,bakir ve fakir topraklarda yeni bir düzen ve devlet kuracaksýnýz..Kurmazsanýz da,ya müstemleke,ya da yok olacaksýnýz!...

Devam edecek