Online Üye
Online Ziyaretçi
Hazandan kalma
Kırık gönlüme
Değmesin kimseler
Kanayan yüreğime parmak basmasın
Gidişin ardından.
Ayrılığı yaşatanım
Göz/bebeklerim ölüme misafir
Sana çıkıyor bütün yollar
Gururum intihar provasına yenik düşüyor
Senli gecelerimde.
Hangi yöne baksam
Cam kırıkları batıyor yüreğime
Terk edilişlere veda ediyor ruhum
Çığlık çığlığa!
Düşlerimin misafiri
Benim için artık zaman
Ve!
Saatler durdu çünkü ben seni
bir eylül akşamında sevmiştim.
Şimdi mi?
Şimdi diye sorma ne olur
Kar yangınları gibi eridin içimde
Saçlarımı okşama hayallerini kurarken
Senli sensiz günlerim cehennemim biliyorum
Duygularımla yüzleşiyorum şuan
Ne yapsam olmuyor,
'Seni hiç sevmemiştim ki ‘
diyebilseydim ahh keşke.
Kıymetlim
Bu bedende iki ruh ağır geliyor
Demir parmaklıklar ardındaki
Mahkum gibi feryat ediyorum
Eylülün buz kesmiş soğuğunda.
Sevdayla sınanan yüreklerimiz
müheppete mahkûm gibi sevmişti bir birini
Issız bir gecenin sabahında.
Anla artık
Baş kaldırıyor, cevap veremiyorum
Veremiyorum çünkü yavaş yavaş tükeniyorum
Anla artık
Lanetler okumuyorum beni yıkan acılarıma
Anla artık bee adamım
/Seni sevmek faali meçhule cinayete kurban gitmekmiş sevgilim/
25/01/2013
Emine Öztürk