Son Umut

Yoklama gözlerimde, dünya denen mereti,
Sevdirir kendisini, hayat denen iğreti.

Tırmanırken tepeyi, iner mi sandın oradan,
Ruhum perişan olsa, beden düşer aradan

Aşk çıkar yüreğimde, sevgi ile barışık,
Benim ruhum sevmeye karış karış alışık.

Süzülsünler sessizce, ilerlesin gemiler,
Ne eylesin sevenler,harap eder seviler.

Damlıyordu çeşmesi, kırık dökük pınarlar,
Gülüp  oynar aşıklar, tasından mey sunarlar.

Dibi delik tasından, içiyorsa yosmalar,
Beli bükük duruyor, kanıyordu aynalar.

Sessizce ilerlerken, ipi kopar kayışın,
uykuya yatıp  kalır,  rüyalarda barışın.

Gün gelir geçer iken, buralar bom boş olur,
Geride kalan vaktin, hesabı çok hoş olur.

Yürür zaman, yürürken, en yüksek tepelere
Katık eder insanı, götürür nerelere.

Çiçekler açarmış geçmişin ta dilinde,
Zeval bulur umutlar, geleceğin gönlünde.

Koşar adım kaybolur dakikalar buradan,
Sarılır son bir umut,  göçer gider dünyadan.

Sonsuzluk gelip bir gün çabuk çatacak bize,
Her şeyi bırakıp, bedava satacak size.

Böyle geçip gidiyor hayatımızın  anı,
Durma artık tanı sen ,bil seni  yaratanı.

20-02-2013 
Hayrettin ŞAHİN

( Son Umut başlıklı yazı haysah tarafından 5.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu