Vurulan Ben Oldum
Bunca zaman daima görülmeyen oldum,
Bu hayat yaşamda
değişmeyen sondum,
Yüreğim kırıktı unutup kendimde kayboldum,
Duyduğum
hasret özlerinde kendimi buldum.
Daima yaşamda dışlanıp dışa
ötelendim,
Her iş sonunda boynunu büken benim,
Yürekten sevgi ve dostluğa giden bendim.
Mutluluk umudu ile bu
günlere kadar geldim..
Bunca söylemediklerim içimi elimle yaktı,
Dost
bildiklerim beni dışarıda yalnız bıraktı,
Kimseye bir şey söylemeden gözyaşım aktı,
Yaşadım bunca zaman ömür durmadan aktı..
Bir hasret
ateşiydi içimi çayır, çayır yakan,
Umut diye ben oldum daima etrafa
bakan,
Gülmeyi unutup bendim daima içine atan,
Daima şükür dedim vardı
bunu bir yaratan..
Şimdi pişman değilim bunca zaman yaşadım,
Geçmişte yaşadığım günleri geride
bıraktım
Bir hayal ürünü değil gerçek olanı yakaladım.
Bunda böyle
mutluluk sırasında bende vardım.
Olmayacak dediğim sabahlar aydınlık
oldu,
Mutlulukları arayan gönlüm aradığını buldu,
Gülmeyen yüzüm kendisini
gülmede buldu.
Bendenim sununda mutluluğu elinde
buldu..
Geçmişi düşününce bağrına vuran bendim,
Acılar içinde
kıvranmaktaydı aciz yüreğim.
Bedelini kendi hayatımda yaşamda ödedim.
En
sonunda sabır ile mutluluklara erdim.
(
Vurulan Ben Oldum başlıklı yazı
Can İyisever tarafından
6.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.