Kendimi bildim bileli,
Savruldum rüzgarda kuru bir yaprak gibi,
Her sevdim diyenin peþinden koþtum,
Deðer verdim karþýlýk beklemeden,
Ama hep üzüldüm, ayaðým takýldý, yere kapaklandým, yüzüstü býrakýldým..

Fakat kalp unutmaz hiç bir acýyý,
Yeniden yaþayacaðýný bile bile,
Yine sever, yine aþýk olur, yine daðlanýr, göz göz olur yüreðimin her yaný..

Ben bir seni sevmiþtim, bir de seninle tattýðým acýyý,
Dudaklarýmda siyah bir koku býraktýn, gözlerimde buruk bir nem,
Boðazýmda kördüðüm, o seni gördüðüm an geliyor hep aklýma,
O ilk gördüðüm an, keþke dediðim, keþke gözlerim baþka yöne baksaydý!

Bir ikindi vakti kaybettim ben kalbimin ipini,
Ilýk rüzgar alýp götürdü beni,
Seninle birlikte bir deniz kenarýndaki yeþil alana,
Piknik yapmak istedi kalbim, ufak ufak atýþtýrmak,
Fazla doymadan tadýný çýkarmak,
Ben aþký kana kana içmek deðil,
Tadýna bakýp býrakmak istemiþtim..