Deðerlerimiz yoksa bazýlarýnýn deðerleri mi ya da böyle bir kavram kaldý mý halen…

Ýyimser bir bakýþ açýsýyla, koruyup kolladýðýmýz deðerlerimiz diyelim… Peki, nedir bunlarýn skalasý. Girift bir bakýþ açýsýyla, ciddi anlamda gözetilen mefhumlar vardýr elbet kendimize dair…

Yine baþa geldik; bu deðerlerin muhteviyatý ne… Ýnanç mý, sevdiklerimizi gözetmek mi, ahlak mý, itibar ya da haysiyet mi acaba. Yoksa para ya da paranýn satýn alabileceði her þey mi…

Belki de gözetilen muhafazakar bakýþ açýsýyla onun getirdiði dinamikler mi…

Geniþ bir bakýþ açýsýyla, tekme vuracaðýmýz çok þey var mý ya da vazgeçilmezlerimiz nedir…

Sanýrým uzun süren bir kýþ uykusunun nihayetinde, kafamý gömdüðüm kumdan çýkarmanýn vakti geldi de geçiyor bile. Aktif, güven dolu diye addettiðim dünya nasýl da kandýrmýþ beni. Ve ben uyurken ne çok þey buhar olup uçmuþ da farkýna bile varmamýþým.

Deðiþim muazzam. Gerçekleri her ne kadar kabul etmeyi ertelemiþ olsam da, artýk bire bir farkýndayým bu inanýlmaz deðiþimin. Sanki bir atom bombasý atýlmýþ ve aradan yýllar geçmiþçesine tek baþýnayým…

Suçlu kim diye fazla sorgulamasam da, faili meçhul cinayetlerin ardý arkasý kesilmemekte. Ýþgal altýndayken benliðim, biliyorum ki; savaþmak yerine kaçmayý tercih ediyorum ama kimden ya da neden kaçtýðýmý bilmeden. Sanýrým bir tür savunma mekanizmasý geliþtirdiðim. Ýzahata de fazla gerek yok aslýnda.

Bazý duygularý yitirmenin vebali kime ait, onu da fazla sorgulamýyorum artýk. Temelin üstüne çýkmaya çalýþmak öyle zor ki… Üst üste koyduðum tuðlalar bir tekmeyle kolayca yýkýlmakta. Hadi bakalým… Ýþin yoksa tekrar yerleþtir yýkýlanlarý. Ýyi de harcý yok ki bu tuðlalarýn. Biraz oradan biraz buradan edindiðim harç kývamýnda ne varsa koysam da yetmiyor. Temel saðlam ama o da yeterli gelmemekte son zamanlarda. Yoksa çepeçevre bir set mi çeksem. En azýndan kendime bir sýðýnak hatta bir siper saðlamýþ olurum. Tüh, tepem de açýk. Ya kopan fýrtýnalarda, çakan þimþeklerde durum ne olacak. Býrakýn gökkuþaðýný, gökyüzünün mavisi bile görünmemekte.

Yoksa bir yer altý sýðýnaðý mý inþa etsem. En azýndan görünmez olurum da dýþ dünyayla irtibatým tamamen kopar.

Ben kimse gibi olmak istemedim hiçbir zaman; sadece kendimden mükellef yaþadým: Ben ve vicdaným, ben ve onurum, ben ve doðrularým. Zor mu: Evet. Yeterli mi: Hayýr. Mutlu muyum: Sayýlýr. Nereye kadar: Yaþadýðým müddetçe.

Cevabý olmayan sayýsýz soru, kaynaðý belirsiz sayýsýz sýkýntý ve karþýlýðýný alamadýðým tüm insani duygularým. Polyanna öldü; sanýrým artýk Heidi’nin mutlu olduðuna dair inancým da kalmadý.

Býrakýn bardaðýn yarýsý dolu mu boþ mu, ortada bardak filan da kalmadý artýk. Çok oldu bardak kýrýlalý. Artýk kimler nasýl kýrdýysa.

Yeni bir bardak edinip, doldurmanýn zamanýdýr artýk. Zor ama gerçek…