Yazdan kalma bir gün,

Desem koca bir yalan.

Sessizlik yüreði daðlayan.

Uzaklarda dostlar

Bilirim, nedendir bu efkâr…

Sesim titremiyor artýk. Ýstesem de aðlayamýyorum. Özledim desem, neye yarar.

Bayramýn týnýsý ta uzaklardan çalýnýyor kulaðýma hem de günler öncesinden baþladý. Yoksun muyum ya da yoksul? Olmadýðým kadar zenginim ve olmadýðým kadar varlýklý. Saraylarda oturuyormuþçasýna ve lütufkâr varlýðý ile yaný baþýmda iken sevdiklerim.

Ýki seçenek var önümde: Ya, elimdekiler ile avutacaðým kendimi ya da erteleyeceðim hayallerimi. Hani, sana bahsettiðim o koruk düþlerim... Hani, benden çaldýklarýn… Hani yüzüme vurduðun ne varsa…

Ki her günümüz bayram tadýndaydý seninle ve her anýmýz. Paylaþtýklarýmýz zira ayný dil idi konuþtuðumuz. Adýný da beraber koymuþtuk seninle: Sevgi idi lehçemiz arasýna kattýðýmýz o nüktedan kahkahalarýmýzla.

Ne çok þeye sahiptik çünkü ortak bir paydada buluþmuþtuk seninle. Dile kolay; otuz küsur sene.

Aslýnda söz vermiþtim kendime, biliyor musun? Benimki de söz mü þimdi… Nereden bileceksin. Zaten bilmek isteseydin çoktan bozmuþtun sessizliðini ve atmýþtýn kibrini üzerinden.

Nasýl, nasýl görememiþim, diye az hayýflanmýyorum deðil doðrusu. Zira iþin içine sevgi girdi mi gözlerim görmez olur hiçbir þeyi. Ben seni çok ama çok sevmiþtim arkadaþým ve inanmýþtým da eþit ölçüde duyumsandýðýma.

Kaçýncý mektup yazdýðým, kaçýncý sitem, kaçýncý ibrazým…

Görmeye alýþkýn olduðum varlýðýn nasýl da karýþtý kayýplara. Nasýl kopup da parçalandýk ve nasýl yoksun býraktýk birbirimizi o ortak dilden. Yalan da deðil hani; leb demeden leblebiyi anlardýk ola ki bir konudan bahsedelim. Kalplerimiz birdi ya da benim saflýðým senden þüphe duymamakla.

Neyin muhasebesi bunlar, deðil mi o köprüler yýkýldýktan sonra? Ya da çok mu yüzsüzüm hala deþtiðim için. Bilmez misin, nasýl da sevgi arsýzýyýmdýr. Yeter ki birileri okþasýn baþýmý ve iltifatlara boðsunlar. Al iþte, yine çözüldüm çünkü biliyorum bu satýrlarý okuduðunu. Ne garip bir iletiþim bizimki. Ya da sanrým o doðrultuda. Hala inanýyorum içinde kýrýntý da olsun bana dair bir þeyler sakladýðýný.

O parka gitmeyeli çok oldu hani yürüdüðümüz o Arnavut kaldýrýmý. Nasýl da ihtimam gösterirdim zarar görme diye. Anneliði tadan sendin ve sayende ben de teyzelik unvanýma kavuþmuþtum. Þimdi görsem tanýmam gerçi. Ama bil ki; beni mahrum býrakan sensin. Tek kopan sen deðildin ki… Ne varsa sana dair ve duyumsadýðým, kopardýn benden. Hem de ne için? Biliyorsun sebebini ve asla da dile getirmeyeceðim. Biliyorum ki; bu mezara kadar gidecek bir sýr benimle her ne kadar sen de dillendiremesen de.

Çok þey var aslýnda içimde saklý ve yüzüne vurmadýðým lakin bunlarý ben de geç fark etmiþ bulundum. Çünkü önemsemiyordum ve senin bitimsiz arzularýn ve kýskançlýklarýn dostluðumuzu bozamazdý. Bozmamalýydý ta ki son oyuncaðýmý sen elimden çalana kadar. Artýk ne oyuncaðým kaldý ne de oyun arkadaþým. Sanýr mýsýn ki; arayýþým sonlandý? Asla. Zira bilirsin duramam ben hayal kurmadan ve sevmeden. Ama þu da bir gerçek ki senin boþluðunu kimseler dolduramadý. Ve dolmayacak da o boþluk sonsuza kadar. Ya sen, doldurabildin mi? Hoþ, belki de hiçbir boþluk barýnmýyor o kalpte. Belki hiçbir zaman barýnmamýþtým yüreðinde. Nasýl bunca yýl oynadýn, onu da çözebilmiþ deðilim.

Seninle son konuþmamýz dün gibi aklýmda ve yanýtsýz kalan tüm sorular uçuþmakta zihnimde.

Aidiyet duygum seninle varlýk kazanmýþtý. Al sana, bir yanýlgý daha. Ben kaybolmuþken sen nasýl oluyor da sahip olduklarýnla bu kadar mutsuzsun? Sahip olmadýðým onca þeye duyduðum özlemi bile kýskanmýþ birine gelmiþ neler soruyorum. Hayaller çalýnmaz ki ya da çalýntý özlemlerle bir gelecek inþa edilmez. Senin yaptýðýn affedilir gibi deðil. Sanma ki savunmasýzým, sanma ki yalnýz ve mutsuzum. Yeri geldi mi hüzünle iyi iletiþim kurar ve olabildiðince boðulurum yaþlara ve bundan da gurur duyarým. O yaþlar bana insan olduðumu hatýrlatýr ve mutluluðun dalga dalga bana ulaþtýðýný hissederim yaðmur sonrasý. Severim yaðmuru en az güneþi sevdiðim kadar. Boðulurum karanlýkta çünkü bilirim ki aydýnlýk hiç de uzak deðil. Ve yetinirim de elimdekilerle. Senin hangi oyuncaðýný çaldým da benimkini çok gördün? En kabullenilmezi de bu. Yoksa þu an yan yanaydýk.

Kalabalýðýnla bir bayram seni bekliyor. Benimki bana yeter zira kimse ile mukayese etmiyorum kendimi. Sonuç itibariyle Yaratan’ýn bir lütfü sahip olduklarým ve þükretmeliyim elimdekilerle.

Geçen bayram ve bir önceki. Ve bu bayram ve Allah’ýn izniyle bir sonraki. Öncekiler ve sonrakiler. Ama biz olmadan, sen yanýt verip kuru bir bayram tebrikini çok görüp.

Alýþkýným yitip gitmelere kimselerin alýþýk olmadýðý kadar. Kanýksadým artýk ihanetleri hele ki þu ahir ömrümde verdiðim kayýplarý düþünecek olursam. Ve bir o kadar þaþýyorum kendime nasýl muhafaza ediyorum kimliðimi ve gücümü. Seviyorum da kendimi ve o arsýz çocuðu. Çünkü ben böyle mutluyum.

Ýçsel yolculuðum tek kiþilik bir kompartýmanda devam ediyor ara sýra yol arkadaþlarým olsa da.

Göreceli yaþamlarýn öznel kimliðini korumaya çalýþan kim varsa selam olsun.

Yalnýzlýðýn gürültüsü her ne kadar eriþmese de uzaklara ben hissediyorum varlýklarýný.

Her ne kadar mesafeler olsa da aramýzda bir o kadar yakýnýmdasýn tüm serzeniþlerime raðmen.

Her þey gönlünce olsun ve bayramýný kutluyorum karþýlýðýný almayacaðýmý bile bile.

Kim varsa yakýnýmda, uzaðýmda herkese gönlünce bir bayram diliyorum ve bayram tadýnda uzun bir ömür…