Demlenmiþ bir ömür belki de içime hazýr ve sürekli yudumladýðýmýz bir o kadar hýzýna yetiþemez iken. Neyin ya da kimin peþinde olmak kadar ki bu sancýlý arayýþýmýz. Çat orada çat burada derken söz geçiremiyoruz iþte ne duygulara ne gönle. Hele ki o engin mecra yok mu sýðdýr sýðdýrabildiðini. Sözüm ona hep olumlu duygular ne de olsa kulaç attýðýmýz… Kim inanýr… Hadi, itiraf edin hiç mi menfi duygu aktarýmý yok. O zaman nedir bu duygu kirliliði. Mademki bu kadar sevgi doluyuz ardý arkasý kesilmeyen vahþet ve duyarsýzlýk nasýl boðmakta evreni. Olmaz mý kaynaðý her ne kadar inkâr etsek de…

Tek sýðýnaðýmýz yürek olsa keþke. Keþke sýðmasak kalýbýmýza da çaðlasak deli dolu ýrmaklar kadar coþkuyla. Bir nebze de olsa feyiz alsak ya da versek eþlik ederken birbirimize eþlik ettiðimize kani dahi olmazken.

Rütbelerimiz ipotekli bedenlerimize. Her birimizin bir makamý var daha da üst makama eriþme gayreti ile çiðnerken birbirimizi. Çoktan hibe edilmiþ sevgi ne de olsa ve çoktan avukatý olmuþuz þeytanýn da melek görünümlü kanatlarýmýz ile ufka yelken açmýþken.

Olmalý bir farkýmýz. Benzemek ise tek telaþýmýz zaten çoktan prototip olmuþuz da fabrikasyon üretimden geçen nice þuh görünümlü kadýn ve heybetli erkek. Ne de olsa pazarlamanýn üstünlüðü ve vazgeçilmezliði. Hile hurdayý da kattýk mý bir sürü çöplük kimlikleri ardýna saklanýp yoktan var olmanýn bilincini yadsýyýp kraldan kralcý olan kim varsa her daim nöbette.

Kývrak naðmeler süzülürken biz hala sessizlikte bastýrýyoruz o ahenkli þarkýyý bastýrmazken doyumsuzluðumuzu. Nasýl da düþkünüz nasýl sefil ve nasýl yüce bilmez iken Yaratan’ýn hikmetini ya da tesadüf eseri yaftalarken onca þeyi birbirimize adaletsizce ve asýlsýz.

Süt liman olmuþ bir dünya idi hayalimiz.

Dile pelesenk olmuþ sevgi sözcükleri idi duymak istediðimiz.

Muteber iliþkiler ise o istifli kalabalýðýn tüm istemi.

Komik hatta acýnasý. Ne de olsa rahata eriþmiþ bir ruh iken þu garip ikilem hala kurcalýyoruz biteviye.

Acýmtýrak bir tat kalýyor akabinde dilde damakta. Ne de olsa var olmanýn dayanýlmaz hafifliði yoksa aðýrlýðý mý demeli. Varlýðýmýz nasýl da yük biz kanýksamazken haricimizdekilerin varlýðýný.

Yokluk nasýl ki tezat bir unsur hala varlýklar yokluða meyletmiþken belki de görünmezi görünür kýlan.

Raðbet ettiði kadar sever ve sevilir insan.

Bir duygu saðanaðý ise vebali olsun ne çýkar yaðan rahmetten.

Bir yanda ispiyonlamakla meþgulüz duygularý bir birine.

‘’Sakýn âþýk olma bak piþman olursun…’’

Ne yani ömür boyu tekille mi yetineceðiz.

Çoðula tekabül eden bir tümleme ise vuku bulan hep mi süregelecek bu arayýþ…

Keþke sorun bu kadar basit ve yalýn olsa.

Yoksa sorun filan da mý yok ortada da yaratýyoruz farkýndalýk düzeyimiz dahi yetmezken.

Olmaz mý hele ki insan denen olgu yetkin ve etkin iken sorunlar nasýl da engin.

Keþke bir o kadar engin bir yürek olsa kapsama alaný içindeki.

Akýllý telefonlara yüklediðimiz veriler kadar coþkulu olsa keþke yüreklere yüklediðimiz. Bakýn göreceksiniz ki sevgi her yerde çeker tüm operatörlere inatla.

Sevginin eþliðinde sevdaya niyaz edercesine akabinde þefkat ve merhamet. Ne varsa zincir adeta zincirleme bir kaza tüm insanlýðýn aksine ayakta kaldýðý ve günden güne çoðaldýðý.