Nizamlarýn sýrça kökünde uyuya kaldý

Masumiyet tanrýsý,

Nidalarýn sýrrýna nail oldu yersiz yurtsuz

Sevgi tohumu,

Ýhya edilesi bir aþka kanat açan kanmaca aþkýný

Sattý bir düþ uðruna.

Makberi derin düþlerle avutuldu,

Sýrlý aynalara tutsak aksinde öldü ansýzýn,

Zehir zemberek uykularýma sýzan.

Sýra dýþý sonlarý olmalý ömrün,

Sýra sýra dizili yetileri ile

Titrek ellerin kenetlendiði vakur bir gülüþ kadar da

Tahayyülü mutluluða pencere açan

Biriktirmeli insan mizacýný sevdiklerinin

Bir demde yalnýzlýðý tüttürürken…

Özlediðim þehirlere götür beni, dercesine kâiniyim surlarýna þehrin ve razýyým da yoksunluðun kollarýnda ölmeye.

Denk düþtüðüm bilmecelerde bulmaksa varlýðýmý, anmaksa Hakkýn adýný, susmaksa ölümüne, varsýn geç kalayým bir kez daha.

Seyrelen saçlarýnda kaderin, örgülü melun suçlarýnda kâfirin, tanýmadýðým suretlerin de istirahat bildiði bir cümlede kaybolmakla geçti ömür.

Zan altýnda tutulmaksa eþdeðer katili bellendiðim ömürlük mutluluðun seyrinde kaybolmalara dair bir öyküyü medet bilmek. Sanrýlarýn ötesinde sancýlandýðým surelerde kaybolmak nasýl da aþkýn tutsaklýðýna toz konduramaz bir beyit özelliðinde, öznelliðinde.

Göreceli bir saðanaðýn iç dökümüne rast gelmekse… ifþa etmekse hükümlü ve yükümlü bir yüreði… bedel ödemekle rüþtümü ispatlamýþken… deðmeyin keyfime.

Kayýtsýz yorgunluðumun kayýt dýþý sükûneti yine edimlerinde yoksun kýlýndýðým bir kehanete nail olmuþken evren. Tokalaþtýðým aklýn ýslahevinde hangi cürüm söz konusu olabilir ki akýl iken saf dýþý, yürek iken cahil bir yorgunluðu sýrtlamýþ ve yine közünde ölmeyi reþit bellemiþ bir zaruri yet.

Adý olmayan hükümlerde, saf tutan kötülükte ve kayýp bir þehirde.

Yalýtýlmýþlýðýmýn baþ þehri, adsýz sevdalarýn güncesi, iflah olmaz bedellerin sureti belki de yanmazlýðýn, aymazlýðýn cumhuriyeti o yorgun ve meftun telaþlarým.

Dünde takýlý aklýn seyrinde düþmüþken yollara; tüketilmiþliðin çeperinde kanýksamýþken bir kez ve sükûneti ararken rast geldiðim bir tövbeyi Allah katýnda mabet bellemiþken…

Ýsyanlarýn aryasýnda bir hezeyana denk düþen þeytan; yorgun bir türbenin baþucunda iken okunan rahmet hele ki edinilesi bir mertebe iken Allah yolunda bir garip… neyleyim sefayý… neylerim rüþtü ispatlanmamýþ ölü sevdayý…

Ýhya edilesi olmalýydý oysa demek bile akýl karý deðil hele ki bendinde tüketilmiþliðin, tünemekse asaletine yalnýzlýðýn ve kýrsalýnda hâkimiyetin yine kayýp þiirlerin içselleþtirdiðim mazilerine k/anarken þairin…

Kanýksamakla eþ deðer belki de suskunluðum, yanmakla da eþdeðer yargýsýz infazda pimi çekilen bir bomba mahiyetinde kundaklanmýþken þiirin yüreði ve kayýp minvallerin de eþleþtiði o kayýp satýrlar.

Boþa düþmüþ bir vatandaþýyým belki de kundaklanmýþ iç sesimin baþ þehrinde, nizama soktuðum baðnaz bir gölge mahiyetinde, artýk hangi aklý evvel masal kahramaný ise rüyalarýma asla konuk etmediðim hele ki kehanetlerin mezar olduðu, yoksunluðun hiciv ve yüreðin de atlas…

Sarmalýnda adsýzým onca hezeyanýn.

Boyutlarýndan ipe astýðým zaman ve mekân denen martaval…

Kahkahalarýma esir verdiðim gözyaþlarým, sükûnetini yitirmiþ bir devir, sancýsý ölüme mahal veren kundaklanmýþ bir benlik ve yine zaruri bir edim iken görgüsüz bir edimde, kalburüstü bir sefillikte, üstüme adam tanýmazken o hoyrat ve fevri sanrýlarýmdan yola çýkýp da bir avuç suda boðulduðuma pek de kani deðilken zaman zaman.

Sözcükler minvali tüm yorgunluðumu da kayýt altýna aldýðým nazenin bir yükseliþ yine týnýsý resmeden bakir bir dokunuþ ve göreceli sandýklara týkýþtýrýrken gönül kýrgýnlýklarýmý.

Her surede kendime dair.

Her beyitte yoksunluðu baþ tacý yaptýðým.

Yorgun hanesinde korsan cümlelerin, belki de kayda deðer sakýncalarýn da boyutsuzluðunda rükû ederken en mahrem sevdayý kýble bilip, Hakkýn dokunuþunda tüm kehanetleri doðrularcasýna sükûtta edindiðim bir rahle belli ki iz sürdüðüm, yüz çevirmeyi asla düþünmediðim ve yüreðin de makber bellediði bir ziyafet sofrasý ölüm addedilen uykuda rast gelme olasýlýðý ile zikrettiðim tüm muhalif beyanlarý yine insana dair yine bilinmezliðin bir þükür vesilesi olduðu.

Öyle ya, bilindik bir yarýn kim bilir nasýl dokunacaktý acýnýn zehrinde ölümü; sevgini boþluðunda yoksunluðu; aþkýn da kisvesinde bir kehaneti mimlemiþken Tanrý.

Edindiðim mertebelerde, eremediðim gök kubbede, eriþkinliðin erdeminde yine yanýlsama yüklü bir kývanç belki de havan topu yüklem ve özne ibareleri ile cümlelerin doðurganlýðýnda, bir anne þefkati ile ýsmarladýðým mutluluðun adresime postalandýðý yine de göreceli saðanaklarda boðulma ihtimalimi de es geçip, frapan bir boykotu haylice yüksün hayliye muadil bir gölgeye selam vermek.

Belkiden uzak yarýnlar olmalý tutunmak addedilen bir düþ’e de gebe kalmak hele ki toz konduramazken maziye ansýzýn güncellemek dünü an’ý da yoksun kýlmadan ve ötekileþtirmeden bir bir yâd etmek iyiye ve güzele dair ne ise.

Þatafatlý ve bonkör hücrelerini beynimin kutsadýkça Yaradan ve örseledikçe beþerin güncesinde isyan ve zulüm addedilen yine o kayýp neþriyat ve tüm farkýndalýðýmý görkemli bir kadehte sunan iþinin erbabý gönül rotamda hatmettiðim bir þiire nazire edercesine yine yüreðin konuþlu olduðu o devinim yüklü ikilemlerde sarhoþ bellediðim kalemin nazarýnda, satýr arasý bir düþ’e düþmüþken yolum…

Sunumunda mý öncesinde mi?

Yarýnda mý saklý olacak yoksa dünün önyargýlarýný da ýslatacak bir önyargý mý biz fanilerin peyzaj bellediði onca karalamanýn mucidi, yine kayýp vicdanlardan arda kalan bir lehçe mi yoksa asýlsýzlýðýn mucidi bir imde terk edilmiþliðimden de öte diril bir heceye vakýf bir cümle simsarý kadar da yüreksiz ve soysuz bir ihbar iken varlýðýn nankör ve kayýp ruhlarýnda kanayan bir yara iken nefretin tozu bulaþmýþken beyaza ve masumiyetin kayýp týnýsýnda raks eden bir nota kadar da ayrýk mizacý yine yüksünen niyazlarda saklý tutulasý çok çok içten bir temenni.