Örtülü ödenek misali ruhumun
yorganına eşlik eden gecenin siyahi düşleri bense metazori bir iklim bellerken
hayatı ölümsüzlüğe nazire eden dünüme b/akıyorum da sular seller misali
sevdiceğim gönlüm yedieminde unutulmuş varlığıma binaen, özlem seriyorum ayaklarına
mevsimin ve ölü özneme atıfta bulunuyorum mademki bir b/ölü ikidir yalnızlığım
şeceremdeki çentikleri toprağa gömüyorum hani olur da bir gün kavuştuğumda
kendime yeni bir çetele tutarım aşkın hünkârı kalemin diyetini ödemek adına
boynumun borcu iken kalemin hatıratı dünümden güne uzanan bir yıldızın
kuyruğuna basmadığım kadar efkârın yalıttığı o kar yüklü endamlı dağın yamacına
sokulduğum gün gibi aşikâr çünkü aşktır benim diğer adım tutamağımsa yüce Huda,
iblisi şutlayan yüreğin de manivelası iken yüreğimden dilimden eksik etmediğim
her dua…