SAYIN DEMÝR HOCAMIN ‘’ÝHTÝYAR BÝR DÜÞÜN BASTONU’’ ÝSÝMLÝ ÞÝÝRÝNE YAZDIÐIM BÝR NAZÝREYÝ SUNUYORUM SÝZLERE.

TÜM SAYGIMLA

Buðrasý günün ölü bir iklimin dumanýnda saklý þehir ve þiirler boca edilesi Yeditepe’nin hikmeti…

Hulasasý düþlerin ve o kayýp kalibresi kalemin bir kurþun daha sýðar mý sahi kaleme bir kurþun kadar mý aðýrdýr kalbi yazmadýðýnda azat edilesi sözcüklerin dile getirdiði uzun uzadýya kaderin ve kederin dilimlendiði yüreðin aktýðý kadar kiri en çok da kindar melun gölgelerden çekti þair ve þehir ve uzamýnda duygularýn kat izinde sevgi sevgiyi içselleþen aþkýn hünkârý þehir dýþlanan þairin bedeller ödediði ki dayattýðý kadar sevecen yüreðini…

Bil mukabil, gün ýþýðým.

Bil mukabil, servetim sevi dilim.

Her renk armaðaný doðanýn ve her renk kayýplarda ne zamanki gece çalsa kapýyý derinde saklý bir tebessüm þiirin iddiasý þairin itirafý en çok da þehre duyduðu aþký taþýrken bir dizeden diðerine sekerken kâh kuþ gibi kâh kurþun gibi.

Kusursuz addedilmeli oysaki yaralý yamalý yüreði.

Kadý kýzýnda da varsa onca kusur gel gör ki þair, olsa olsa muallim kýzý ve adeta bir dadý mahiyetinde ne zamanki þiirlerin gazýný alsa azýtan zebani üþüten zemheri þairinse ýlýman iklimlerde saklý hem tini hem teni hem titri.

D/okunaklý o el yazýsý semayý kaplamýþ.

Noter onaylý bir sevginin de ibaresi þahitliðinde meleklerin ve þairin kaçkýn akýl melekeleri ne zamanki düþse yolu þiir ne zamanki düþse aþka þarlatan bir tanrý adeta içindeki yokuþta yuvarlanan bir o kadar Rabbine duyduðu sevgiyle illa ki þair illa ki þehir, sonsuzluðu kucaklayan.

Huzur düþkünü huzurun peþinde lakin…

Geviþ getiren bir hüsran ve aþkla ve özlemle kapýþan þair.

Hüzünlü beyitler.

Hazan yüklü heybede saklý belki de firarý.

Ah, fidan gibi yiðitler aþkýn saltanatýný yaþarken her biri nasýl da yüreklerinde kor aþkýn þüheda düþleri ve iþte Vatan Aþkýna uzanan d/okunan eller yürekler.

Önce Allah ve iþte iman gücünde saklý vatan aþký.

Vatan aþký ve Mehmetçik.

Þair ve sevdalý þehir Ýstanbul.

Azýk bildiði her kelime yetmez lakin sevgisini anlatmaya ah, þair nasýl da nasýl da sevdalý.

Hisler ergen bir âþýk gibi muþtalamýþ bir kere aþký bir kere hýzmasý olmuþ imgeler yalnýzlýðýn ve kapýþan sözcükler ve iþte derinlerden okunan ve iþte deryalarý arþýnlayan mevsimin hayta hoyrat rüzgârý alýp da götürdü bir kere þairi kendinden.

Asla da sorgulamazken þair aidiyet duygusunu ve iþte tümden ait olduðu dünyasý nasýl ki þiir ve þehir ve o yaldýzlý yola baþ koyduðu:

Haz etmese de Yýldýz unvanýndan þair bir yýldýz gibi göçerken.

Haz etmese de karanlýktan kararan yüreði karanlýðýn indinde beyaza indirgemek adýna içinde saklý bilinmezi ve ketum melekler ve ilham perisi sevdasýnýn tembihi ve telkin ettiði kadar kalemini kardýðý önü kandýðý dünü kaynayan içi bazen bir kazan gibi sýcak ve efkârlý ve iþte kazan kaldýran yüreði þairin dünde saklý yeniçeriler ocaðýnda acaba kaç od daha atacak yanan ateþe?

Misilleme yaptý mademki bir kere gizem.

Masum sevgisi mademki taþtý bir kere yüreðinden ve þair…

Þair sýðamaz kabýna sýðamaz bedeninde ve ölmeden haiz olduðu o uçuþ hissi mademki kalemi ve yüreði ile tavaf etmekte evreni elbet Rabbin mucizesi ve hasýl olan her yeni gün müjde ve tevafuk yüklü ömrü ve kalemini kýnýndan da çýkardý mý bir kere…